კადრები, რომელსაც ავტორი 35 წლის განმავლობაში აგროვებდა, მოიცავს ეროვნული მოძრაობის პერიოდს, მნიშვნელოვან სპორტულ, საზოგადოებრივ თუ პოლიტიკურ პროცესებს. წარმოდგენილი იქნება ასევე ფოტორეპორტიორის საინტერესო რაკურსით დანახული ცნობილი საზოგადო და პოლიტიკური მოღვაწეების პორტრეტები.

ჯემალ კასრაძეს გამოცემული აქვს წიგნები "ჩიტებით სავსე ყუთი", "ვაჟა კაჭარავა" და ერთი ფოტოალბომი.

"ჩემი ბიოგრაფია (ისე როგორც ყველა ჩვენგანის) დაიწყო "სამოქალაქო ომით", ცხრათვიანი კარცერით, რასაც 1945 წლის ნინოობას ამნისტია და თოფის ვერტიკალური გასროლა მოჰყვა. ასე მოვხვდი იმ დიდ გაუგებრობაში, წუთისოფელი რომ ჰქვია. სიყმაწვილეშივე მივხვდი, რომ ცხოვრება იმდენად სერიოზულია, იუმორის გარეშე ლელოს გატანა გამიჭირდებოდა. ამ გადაწყვეტილებას ხელი იმანაც შეუწყო, რომ ჩემი ლაპარაკი სასაცილოდ ჰყოფნიდათ. მერე და მერე, ამ მხრივ ისე გავითქვი სახელი, რესპუბლიკის სტომატოლოგიური პოლიკლინიკის მთავარმა ექიმმა მიმიწვია შეუზღუდავი პასუხისმგებლობის კედლის გაზეთის "სიბრძნის კბილის" მთავარ რედაქტორად - თქვენი უკბილო ხუმრობა ძალიან მაგრად დაემთხვა (ისიც კარგად დამთხვეული იყო) ჩვენი დარგის სპეციფიკასო. პოლიკლინიკაში ისე გაიშალ-გაიფურჩქნა ჩემი ნიჭ-უნარი, კედლის გაზეთის პირდაპირი დამატება, ჭერის გაზეთი "თეთრი კბილი, შავი გული" გამოვუშვი. დამატება განსაკუთრებით პოპულარული იყო მათთვის, ვინც კბილის ტკივილისგან კედლებზე დადიოდა. სიმწიფის ასაკში ას-თმა დამემართა (ასი ღერი თმაღა შემრჩა) და, იმდენად უშიშარი გავხდი, თმები ყალყზე აღარ მიდგებოდა, (სხვამხრივ არა მიჭირს რა), გადავწყვიტე, ნეგატიურ მოვლენებს შევბრძოლებოდი. ამ მიზნით ფოტოგრაფიას მოვკიდე ხელი... ფოტოსაქმეში მოღვაწეობამ დამარწმუნა, რომ ნათელი აზრი სიბნელეშიც შეიძლება მოგივიდეს და აი, ლაბორატორიაში, ყოველგვარი სტიმულატორის, ანუ ვაშლის დაცემის გარეშე, აღმოვაჩინე ახალი კანონი - "რაღაა იგი სიბნელე, რასაცა ახლავს ნათელი" - ასე გადმოსცემს წერის ნიჭით და საოცარი იუმორის გრძნობით დაჯილდოებული ფოტორეპორტიორი თავის ბიოგრაფიას.

ეროვნული ბიბლიოთეკა ჯემალ კასრაძის ფოტოგამოფენას კვირის ბოლომდე უმასპინძლებს.