არსებობს ადამიანთა ჯგუფი, რომელიც არ ენდობა ექიმებს, კოვიდინფექცის დროს უარს ამბობს კლინიკაში გადასვლაზე და იქ მკურნალობაზე, რა არის ამის მიზეზი? - გაჩნდა მითები „მკვლელი“ კლინიკების შესახებ, უნიათო ექიმებზე და, შედეგად, ადამიანებს ჰოსპიტალიზაციის შეეშინდათ. დღეს „ევექსი კინიკების“ კლინიკური დეპარტამენტის ამბულატორიული სერვისების კოორდინატორის, ქეთევან ჩახნაშვილის დახმარებით, შევეცდებით, ავხსნათ, რატომ ხდება ეს და რა შეიძლება მოჰყვეს ასეთ ქმედებას?
ქეთევან ჩახნაშვილი: ახალი ტენდენცია წამოვიდა, ძალიან ბევრი კოვიდდადასტურებული პაციენტი, რომელთაც სტაციონარში გადაყვანა სჭირდებათ, უარს აცხადებს 
ჰოსპიტალიზაციაზე. ჩემი აზრით ეს ალბათ იმ არასწორმა საინფორმაციო კამპანიამ გამოიწვია, რა ინფორმაციაც სტაციონარებთან მიმართებაში ვრცელდება, მაგალითად, ხშირად ამბობენ, რომ ჩვენთან სიკვდილიანობის მაჩვენებელი ძალიან მაღალია და ეს სტაციონარების ბრალია, იქ პაციენტებს კარგად არ უვლიან, ვერ მართავენ დაავადებას და ა.შ.
ეს ანტიპიარი, შეიძლება გაუაზრებლადაც, ძალიან ხშირად პროფესიონალების მხრიდანაც კი ისმის, რაც ცუდად ილექება საზოგადოებაში. ისინი საბოლოდ ვერ აანალიზებენ, რომ, ფაქტობრივად, ჩვენი გარდაცვლილი პაციენტების 80 პროცენტი 60 წელს არის გადაცილებული და მათგან ორჯერადად ვაქცინირებული მხოლოდ 29 პროცენტია. შესაბამისად, ავადდება და რთულდება იმ ხალხის მდგომარეობა, ვინც ისედაც მოწყვლადია ვირუსის მიმართ და სიკვდილიანობის შანსი ამ ჯგუფში, ახალგაზრდებთან შედარებით, ბევრად მეტია, თან ახალგაზრდები აცრილები არიან და უკვე „ბუსტერდოზასაც“ იკეთებენ...
- ქალბატონო ქეთევან, რა კვლევა ტარდება ამასთან დაკავშირებით?
- მინდა გითხრათ, რომ არანაირი კლინიკური კვლევა არ სტარდება, რეალურად ანალიზი არ კეთდება, რატომ გვაქვს სტაციონარში მაღალი სიკვდილიანობა და პირდაპირ ექიმებს ადებენ ხელს, რომ ვერ მართავენ პროცესებს, არ უვლიან ავადმყოფებს, ხალხი არ ჰყავთ... კი, ბევრ კლინიკაში დეფიციტია, ექიმები გადაწვის ზღვარზე მუშაობენ, ბევრი პრობლემაა, მაგრამ არ მეგულება ექიმი, რომელსაც პაციენტის სიკვდილი უნდოდეს. ისინი შესაძლებლობების მაქსიმუმს აკეთებენ, ამიტომ დიდი მნიშვნელობა აქვს ყველა გახმაურებულ ინფორმაციას. კიდევ ვიმეორებ, ეს ყველაფერი პაციენტისთვის არ არის ადვილი აღსაქმელი და შედეგად ვიღებთ იმას, რომ ადამიანი, რომელსაც სატურაცია აქვს 87, 85, 80, ვერ სუნთქავს, იხრჩობა, სჭირდება ჟანგბადი, არ მოგყვება სტაციონარში იმის შიშით, რომ იქ მოკლავენ, ეს ერთი ფაქტორია. მეორე არის ის, რომ ანტივაქსერები და, ზოგადად, ანტიექიმი საზოგადოება, რომელიც საერთოდ არ აღიარებს ამ ვირუსის არსებობას, ამბობს, რომ კოსმოსური ბრძოლა მიდის, საუბრობენ შეთქმულების თეორიაზე და გალაქტიკაში ახალ ენერგიებზე, ეს ცალკე ფანტასტიკის სფეროა...
- ვინ უნდა დაიწყოს ამ პროცესის ანალიზი?
- სახელწიფომ და სხვადასხვა სამეცნიერო წრემაც. უკვე 2 წელია ეს პროცესი მიდის, უამრავი მასალა დაგროვდა და ნამდვილად არის შესაძლებელი, ჩატარდეს სხვადასხვა ტიპის კვლევა, ჩვენ გვაქვს ამის ინტელექტუალური, მატერიალური და ტექნიკური რესურსი, მასალაც. უბრალოდ მონდომება, შეჯამება და ანალიზია საჭირო.
- სანამ ანალიზი დაიწყება, რა უნდა გავაკეთოთ, რომ ეს ადამიანები წავიდნენ სტაციონარში?
- ბევრი ინფორმაცია უნდა მივაწოდოთ, მათ უნდა იცოდნენ, რომ ადამიანები იმიტომ კი არ კვდებიან სტაციონარებში, რომ ვერ მართავენ, არამედ იმიტომ, რომ ხშირად დაგვიანებით ხვდებიან იქ. ძალიან ბევრი პაციენტია, რომელიც არ აღიარებს კოვიდის არსებობას, სანამ ძალიან არ დამძიმდება, საერთოდ არ გამოდის ექიმთან კავშირზე, ტესტზეც არ მიდის, გვიან რომ იტესტება და გვიან რომ გადაეცემა ოჯახის ექიმს მონაცემები, სტაციონარიზაცია გვიანდება, სტაციონარიზაცია რომ გვიანდება, მისი ჯანმრთელობა უკვე იმ მდგომარეობაშია, რომ ადეკვატურ დახმარებას ვეღარ უწევენ... ამას გარდა, მათ უნდა ავუხსნათ, რომ ხშირად ადამიანები დაავადებულნი არიან სხვადასხვა ტიპის დაავადებებით და, რაც არ უნდა მაგარი იყოს ექიმი, ვერ ერევა იმ მდგომარეობას.
ჩ
ვენი დაავადებული და გარდაცვლილი ადამიანების უმრავლესობა, როგორც მთელს მსოფლიოში, 70 წელს ზემოთ არის, მათ ქრონიკული და სხვადასხვა ტიპის დაავადება აწუხებთ... ამიტომ სიკვდილიანობის მაღალ მაჩვენებელს თავისი ბევრი მიზეზი აქვს, მათ შორის ისიც, რომ ექიმები გადაიღალნენ, სადღაც შეიძლება კადრების დეფიციტი იყოს, სადღაც შესაძლებელია - ჰოსპიტალური ინფექციებით გართულების შესაძლებლობა, - ეს ყველაფერი თეორიული ვარაუდებია, რომლებიც ჯერჯერობით არ დამტკიცებულა, მაგრამ ზუსტად ვიცით, რომ ამ რისკჯგუფის სიკვდილიანობის მაღალ მაჩვენებელს ვაქცინაციის დაბალი მაჩვენებელი განაპირობებს, სწორედ ამაზე მეტყველებს სტატისტიკა და სიცოცხლის გადარჩენის ერთადერთი გამოსავალი ამ ეტაპზე - ვაქცინაციაა. ჰორიზონტზე ორი ახალი მედიკამენტი (ბრიტანული და ამერიკული) გამოჩნდა, რომლებიც ამბულატორიული მკურნალობისას, აბის სახით ადვილად მოსახმარი გახდება და შეამცირებს დაავადების დამძიმებას, ჰოსპიტალში მოხვედრის ალბათობას. ერთი წამლის შვიდდღიანი კურსის ღირებულება 500 დოლარია, მეორის ფასი ჯერ არ ვიცით, ჯერჯერობით ბრიტანეთში ეს მედიკამენტი მხოლოდ ბრიტანეთის მოქალაქეებისთვის არის შეკვეთილი და წლის ბოლომდე მხოლოდ ისინი შეისყიდიან, შემდეგ ამერიკის შეერთებული შტატები დგას რიგში. ჩვენს ქვეყანაში ეს მედიკამენტი, მინიმუმ 8 თვე ვერ ჩამოვა და უნდა ვიცოდეთ, რომ ამ ეტაპზე სხვა ხსნა არ არსებობს, სიცოცხლის გადარჩენის ერთადერთი იარაღი ვაქცინაა. სხვა გამოსავალი არ არსებობს.
