სექტემბრის დასაწყისში უელსში დაგეგმილ ნატოს სამიტზე მსოფლიოს ლიდერებმა ალიანსის მომავალზე ერთობლივად უნდა იფიქრონ, - წერს ამერიკულ გაზეთ „ვაშინგტონ თაიმსში" ჯონ გორდონი, რომელიც ჯორჯ ბუშის ადმინისტრაციის დროს ნატოში პენტაგონის წარმომადგენელი იყო.
„მართალია, ნატომ თავისი თავდაპირველი დანიშნულება უკვე შეასრულა - არ მისცა საბჭოთა კავშირს დასავლეთ ევროპის ფარგლებში შესვლის საშუალება, მაგრამ მსოფლიო დღესაც არაა უსაფრთხო: საითაც არ უნდა გაიხედო, ყველგან სასიკვდილო მუქარები ჩანს - რადიკალური ისლამური ტერორისტული დაჯგუფებებიდან და ირანის სავარაუდო ბირთვული ამბიციებიდან დაწყებული, რუსეთის ნეოიმპერიული მიზნებითა და ჩინეთის გაძლიერებით დამთავრებული", - ნათქვამია სტატიაში.
ამ გამოწვევების მიუხედავად, ნატოს ქვეყნების უმრავლესობა უკმაყოფილოა იმის მოთხოვნით, რომ თავდაცვაზე მთლიანი შიდა პროდუქტის არანაკლებ ორი პროცენტი უნდა დახარჯოს. გარდა ამისა, მათი თვალსაზრისები ერთმანეთისაგან განსხვავდება იმ დოქტრინის მიმართაც, რომელიც „საერთო საფრთხეებს" განსაზღვარვს. ატლანტიკის ორივე ნაპირზე სულ უფრო ხმამაღლა ისმის მოწოდებები იზოლაციონიზმისაკენ.
სტატიის ავტორის აზრით, ნატოს „მომავლის გასაღებები" შემდეგში გამოიხატება:
ა) აქტიურად უნდა გადანაწილდეს საერთო ტვირთი: „კოლექტიური უსაფრთხოების უზრუნველყოფა მართლაც კოლექტიურად უნდა მოხდეს, მაგრამ ნატოს შემთხვევაში ეს ამერიკული ფულის ყველაზე მეტ ხარჯვას ნიშნავს". ავღანეთში მყოფი „ISAF"-ის აბრევიატურა („უსაფრთხოების ხელშეწყობის საერთაშორისო ძალები") ხუმრობით შეიძლება ასე გაიშიფროს: „მე ვნახე, როგორ იბრძოდნენ ამერიკელები";
ბ) რუსეთის მიმართ საჭიროა უფრო კარგად გათვლილი სტრატეგია. ნატოს ქვეყნების სამხედრო ბიუჯეტის ერთობლიობა რუსეთის თავდაცვის ბიუჯეტს ათჯერ მეტად აღემატება, მაგრამ ვლადიმერ პუტინი ისე იქცევა, თითქოს პირიქით იყოს. იგი ბევრ სამხედრო წვრთნებს ატარებს საქართველოს და ბალტიისპირეთის ქვეყნებთან, უკრაინასთან ახლოს. იმავდროულად ნატომ ისიც უნდა გაითვალისწინოს, რომ რუსეთი შიდა უსაფრთხოების პრობლემებითაცაა შეშფოთებული (რუსეთის მოსახლეობის შემცირება და ამ ფონზე მუსულმანთა რაოდენობის სწრაფი ზრდა). „კოსმოსურ სფეროში თანამშრომლობამ და რადიკალური ისლამის გაძლიერების წინააღმდეგ მიმართულმა ერთობლივმა ძალისხმევამ რუსები უნდა დაამშვიდოს და აჩვენოს, რომ ნატო მათი მტერი არ არის";
გ) ნატომ მეტი ყურადღება უნდა დაუთმოს რადიკალური ისლამის წინააღმდეგ ბრძოლას. ბევრი ქვეყანა ამ საფრთხეს მნიშვნელოვნად არ მიიჩნევს. ნატომ უნდა აღიაროს, რომ სახეზეა ომი დასავლურ ცივილიზაციასთან;
დ) ნატოს გაფართოება. „საქართველო, რომელმაც ავღანეთში 12 ათასი სამხედრო მოსამსახურე გაგზავნა, ერაყში - 11 ათასი და 160 - ცენტრალური აფრიკის რესპუბლიკაში, უკვე გააკეთა კოლექტიური უსაფრთხოებისათვის ბევრად მეტი, ვიდრე ნატოს სხვა წევრებმა. ასე რომ, საქართველო ალიანსში დაუყონებლივ უნდა იქნეს მიღებული. როცა ბოსნია-ჰერცეგოვინა და ჩერნოგორია მზად იქნებიან, ისინი საქართველოს უკან უნდა მიჰყვნენ".
