ბავშვის მამობის დადგენაში გადამწყვეტი მნიშვნელობა ბიოლოგიურ (გენეტიკური) ან ანთროპოლოგიური გამოკვლევის შედეგებს მიენიჭება.
აღნიშნულთან დაკავშირებით ცვლილება "საქართველოს სამოქალაქო" კოდექსში შედის.
დღეს მოქმედი ნორმის თანახმად, მამობის დადგენისას სასამართლო მხედველობაში იღებს ბავშვის დედისა და მოპასუხის ერთად ცხოვრებასა და საერთო მეურნეობის წარმოებას ბავშვის დაბადებამდე, ასევე ბავშვის ერთად აღზრდას და რჩენას.
პარლამენტში წარმოდგენილი კანონპროექტის თანახმად კი, მამობის დადგენის საკითხს სასამართლო წყვეტს ბიოლოგიური (გენეტიკური) ან ანთროპოლოგიური ხასიათის გამოკვლევის შედეგების (მტკიცებულებების) შესაბამისად, რომელიც შეეხება ბავშვის მამობის განსაზღვრის საკითხს.
თუ ბიოლოგიური (გენეტიკური) ან ანთროპოლოგიური ხასიათის გამოკვლევებით მამობის დადგენა შეუძლებელია, მხოლოდ ამ შემთხვევაში იღებს სასამართლო მხედველობაში ბავშვის დედისა და მამობის დადგენის თაობაზე განმცხადებელი პირის ერთად ცხოვრებასა და საერთო მეურნეობის წარმოებას ბავშვის დაბადებამდე და მათ მიერ ბავშვის ერთად აღზრდის და რჩენის ფაქტებს.
როგორც საკანონმდებლო ინიციატივის განმარტებით ბარათშია ნათქვამი, ხშირად მამობის დადგენა მხოლოდ ბავშვის დედისა და მამობის დადგენის თაობაზე განმცხადებელი პირის განცხადების საფუძველზე სასამართლოს მიერ შეუძლებელი ხდება, რაც აფერხებს მსგავს საკითხებზე გადაწყვეტილების მიღებას.
კანონპროექტის ავტორი პარლამენტის წევრი რუსუდან კერვალიშვილია.
