სახალხო დამცველი უჩა ნანუაშვილი პროკურატურას მიმართავს და განცხადებას ავრცელებს, რომელსაც ,,ჯი-ეიჩ-ენი" უცვლელად გთავაზობთ: ,,საქართველოს სახალხო დამცველი 2013 წელს რამდენჯერმე შეხვდა სასჯელაღსრულების #8 დაწესებულებაში მოთავსებულ ბრალდებულ თემურ სულაშვილს.
თემურ სულაშვილის ახსნა-განმარტებებით, 2012 წლის ზაფხულში საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროს თანამშრომლები ფსიქოლოგიური ზეწოლით ცდილობდნენ მის დაყოლიებას სხვადასხვა უკანონო ქმედებების ჩასადენად. საუბარია 2012 წლის აგვისტოში ლაფანყურში განვითარებულ მოვლენებზე, თემურ სულაშვილის მიმართ უკანონო ქმედებები სასჯელაღსრულების #8 დაწესებულებაშიც გრძელდებოდა. სახალხო დამცველი თემურ სულაშვილის თანხმობით ასაჯაროებს ახსნა-განმარტებებში მოყვანილ ზოგიერთ ფაქტებს და ფიქრობს, რომ ამ გარემოებებზე სრული და ეფექტური გამოძიება უნდა ჩატარდეს.
სახალხო დამცველის წარმომადგენლისათვის 2013 წლის 8 მაისს მიცემულ ახსნა-განმარტებაში თემურ სულაშვილი წერს: „ასევე გავიხსენებ, რომ დათო ლორთქიფანიძემ, როდესაც ლაფანყურის თემაზე პირველად დამელაპარაკა, მითხრა, რომ როცა შავნაბადაზე წამიყვანდნენ მე დამჭირდებოდა საბუთი, რაც უფლებას მომცემდა მეტარებინა იარაღი. მითხრა, რომ სხვა საბუთის დამზადებაც შეეძლო, მაგრამ ვინაიდან ვიყავი ყოფილი პოლიციელი, ის დამიმზადებდა სამხედრო გენერლის საბუთს. მან გამომართვა ფოტოსურათი პოლიციის ფორმით და ორ დღეში მომიტანა მოწმობა, სადაც იყო ჩემი სურათი სამხედრო გენერლის ფორმაში. ზუსტად არ მახსოვს, მაგრამ მგონი ზედ ეწერა მეომართა ინვალიდთა კავშირის თავმჯდომარე კახეთში. ამ საბუთზე ასევე ეწერა, რომ მაქვს იარაღის ტარების უფლება".
იმავე ახსნა-განმარტებაში ვკითხულობთ: „მივმართე პროკურატურას და სასჯელაღსრულების დეპარტამენტს, სადაც ვწერდი, რომ ლაფანყურზე მქონდა ინფორმაცია და ვითხოვდი რეაგირებას. მივმართე #8 დაწესებულების დირექტორსაც გოჩა კასრაძეს და როგორც იქნა თვითმკვლელობის მუქარის შემდეგ შემხვდა თავის კაბინეტში 2013 წლის 25 იანვარს. კაბინეტში მასთან ერთად იყო ვაჟა ლილუაშვილი და ერთი უცხო პიროვნება. კასრაძემ მკითხა აბა რა იცი ლაფანყურზე მოყევიო. მე ვუთხარი, რომ შევეხვედრებინე სოზარ სუბართან ან გამომძიებელთან და მათ მოვუყვებოდი. მერე მაინც მომაყოლა და როცა ლილუაშვილის გვარი ვახსენე, თვითონ ვაჟა ლილუაშვილმა მითხრა - მე, გია ლორთქიფანიძეს და სიბაშვილს თავი დაგვანებე ნუ გვიჩივიხარ და სხვები ვინც გინდა ის ახსენეო. მე ვუთხარი თქვენ იყავით ორგანიზატორები და არ გავჩერდები მეთქი. შემდეგ გოჩა კასრაძემ შემახსენა, რომ ის იყო მოქმედი ციხის უფროსი და ყოფილი პოლიციის თანამშრომელი და დამემუქრა არ გაგახარებო. ამის შემდეგ წამიყვანეს საკანში".
სულაშვილი ასევე საუბრობს შინაგან საქმეთა მინისტრის ყოფილი მოადგილის გელა ხვედელიძის შესახებ. იმავე 2013 წლის 8 მაისის ახსნა-განმარტებაში აღნიშნულია: „როდესაც ჩემთან ლაფანყურის თემაზე მოსული იყო გამომძიებელი კონტრდაზვერვიდან, მან მითხრა, რომ შსს მინისტრის მოადგილე გელა ხვედელიძე არის გია ლორთქიფანიძის ცოლის დეიდაშვილი და შემომითვალა, რომ გია ლორთქიფანიძეს, ვაჟა ლილუაშვილს და გოგიტა სიბაშვილზე არაფერი დაწერო, სხვა რაც გინდა ის თქვიო. მან მითხრა, რომ ფრთხილად ვყოფილიყავი, რადგან ციხეში ვიჯექი და ეს მუქარად აღვიქვი".
საქართველოს სახალხო დამცველმა უკვე მიმართა საქართველოს მთავარ პროკურატურას ბრალდებულ თემურ სულაშვილის მიერ მოყვანილ ფაქტებზე და სწრაფი და ეფექტური გამოძიების ჩატარება მოითხოვა", _ნათქვამია განცხადებაში.