ვაცლავ ჰაველის გარდაცვალებიდან 7 წელი გავიდა. ჩეხი დრამატურგი, ესეისტი, დისიდენტი და პოლიტიკოსი, ჩეხოსლოვაკიის მეათე და უკანასკნელი პრეზიდენტი და ჩეხეთის პირველი პრეზიდენტი ვაცლავ ჰაველი 2011 წლის 18 დეკემბერს გარდაიცვალა.
დაწერილი აქვს ოცზე მეტი პიესა და რამდენიმე თხზულება, რომელიც მრავალ ენაზეა თარგმნილი. ჰაველს მიღებული აქვს ამერიკის პრეზიდენტის თავისუფლების მედალი, ფილადელფიის თავისუფლების მედალი, კანადის ორდენი და კეთილი ნების ელჩის წოდება. ჟურნალ Prospect Magazine მიერ, ჰაველი დასახელებულ იქნა მსოფლიოს მთავარ 100 ინტელექტუალთა შორის, მეოთხე ნომრად. ჰაველი არის ცნობილი დოკუმენტის — პრაღის დეკლარაცია ევროპის ნებისა და კომუნიზმის შესახებ, დამფუძნებელი ხელმომწერი.
ჰაველი პრეზიდენტი „ხავერდოვანი რევოლუციის“ შედეგად გახდა. ამ თანამდებობაზე ჰაველმა ჯერ ჩეხოსლოვაკია შემდეგ კი ჩეხეთი მულტიპარტიულ დემოკრატიულ სახელმწიფოდ აქცია. მისი მმართველობის 13 წელიწადში, ქვეყანამ რადიკალური ცვლილება განიცადა. მათ შორის იყო სლოვაკეთისგან გამოყოფა, რასაც ჰაველი ეწინააღმდეგებოდა, ნატოს წევრობის მოპოვება და ევროპის კავშირის წევრობაზე დიალოგის დაწყება, რომელიც 2004 წელს, ჰაველის თანამდებობიდან წასვლის წლისთავზე, ჩეხეთის ევროკავშირში გაწევრიანებით დასრულდა.
ვაცლავ ჰაველი დაიბადა პრაღაში, 1936 წლის 5 ოქტომბერს. იგი იზრდებოდა ცნობილ და მდიდარ ინტელექტუალთა და საქმოსანთა ოჯახში, რომელიც მჭიდრო კავშირში იყო 1920-1940 წლებში ჩეხოსლოვაკიაში განვითარებულ პოლიტიკურ მოვლენებთან. ჰაველის მამა ფლობდა პრაღის ყველაზე მაღალ წერტილზე განლაგებულ უბან ბარანდოვს, მისი დედა კი ცნობილი ჟურნალისტისა და ელჩის ქალიშვილი იყო. ასეთი ბურჟუაზიული წარმომავლობის გამო, კომუნისტურმა რეჟიმმა ჰაველს ფორმალური განათლების მიღება აუკრძალა. 1950-იანი წლების დანდეგს ახალგაზრდა ჰაველი ერთ-ერთ ქიმიურ ლაბორატორიაში ოთხი წლით მოეწყო შეგირდად. ამავდროულად იგი სწავლობდა საღამოს კლასებზე და 1954 წელს საშუალო განათლება დაასრულა. პოლიტიკური მიზეზების გამო, ჰაველი არ მიიღეს არც ერთ ჰუმანიტარული სწავლების კურსზე, რის გამოც მან ჩეხეთის ტექნიკური უნივერსიტეტის ეკონომიკურ ფაკულტეტზე განაგრძო სწავლა, თუმცა აქ მან მხოლოდ ორი წელი დაჰყო. 1964 წელს, ჰაველმა საკუთარი დედის ნების წინააღმდეგ ცოლად შეირთო პროლეტარი ოლგა სპლიჩალოვა.
გარდაიცვალა 2011 წლის 18 დეკემბერს ხანგრძლივი ავადმყოფობის შედეგად. იგი ფილტვის კიბოთი იყო ავად და ბოლო წლებში რამდენიმე ოპერაცია გადაიტანა.
მისი ოჯახის ინტელექტუალური ტრადიციის შესაბამისად, ვაცლავ ჰაველმა გადაწყვიტა ჰუმანიტარულ გზას გაჰყოლოდა. 1957-59 წლებში სამხედრო სამსახურის მოხდის შემდეგ, ჰაველი მუშაობდა სცენის ასისტენტად თეატრში — Divadlo Na zábradlí (თეატრი ბალუსტრადაზე) და სწავლობდა დრამას პრაღის თეატრალურ აკადემიაში. ჰაველის პირველი სრულმეტრაჟიანი პიესა იყო ბაღის წვეულება (1963). პიესა წარმოდგენილ იქნა ბალუსტრადაში გამართულ აბსურდის თეატრის სეზონზე და მან ჰაველს საერთაშორისო აღიარება მოუტანა. მალე ჰაველმა დაწერა მისი ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი პიესა მემორანდუმი და კონცენტრირების უფრო დიდი სირთულე. 1968 წელს, მემორანდუმი დაიდგა ნიუ-იორკის საჯარო თეატრში, რამაც ამერიკის შეერთებულ შტატებში ჰაველის რეპუტაციის დამკვიდრებას ხელი შეუწყო. საჯარო თეატრმა ჰაველის პროდუქციის დადგმა შემდეგი ოცი წლის მანძილზე გააგრძელა, თუმცა ჩეხოსლოვაკიაში ჰაველის პიესები აკრძალული იყო, თვითონ ჰაველი კი ვერ ტოვებდა ქვეყანას იმისათვის, რომ მისი პიესების უცხოური დადგმები თავად ეხილა.
