"ბოლო დროს ქართული პოლიტიკა მდარე და პროგნოზირებადი იყო. მოცემულობა იყო ის, რომ პრეზიდენტმა სააკაშვილმა წარმატებით გაუძლო 2008 წლის ომის შტორმს, განამტკიცა "ნაციონალური მოძრაობის" ძალაუფლება ხელისუფლებაში და ოპოზიციის მარგინალიზაცია მოახდინა. რაც იმას ნიშნავდა, რომ მომდევნო საპარლამენტო და საპრეზიდენტო არჩევნებში 2012-13 წლებში ორი მთავარი პასუხგაუცემელი კითხვა რჩებოდა: პირველი, რამხელა უმრავლესობას მოიპოვებდა "ნაციონალურ მოძრაობა" და მეორე, შეეცდებოდა თუ არა სააკაშვილი იმ კონსტიტუციის გამოყენებას, რომელიც მან საგანგებოდ შეცვალა, რათა პრემიერ-მინისტრის თანამდებობა დაეკავებინა მას შემდეგ, რაც მისი მიმდინარე საპრეზიდენტო ვადა ამოიწურებოდა. ამ დროს გამოჩნდა ოლიგარქი. ბიძინა (ცნობილი ასევე როგორც ბორისი) ივანიშვილს სულ რაღაც ორი კვირა დასჭირდა იმისთვის, რომ მთელი ქართული პოლიტიკური სცენა თავდაყირა დაეყენებინა", - წერს ვაალი THE NATIONAL INTEREST -ში გამოქვეყნებულ სტატიაში, რომლის ქარტულ ვერსიას "ფორეინპრესი" აქვეყნებს.

სტატიის თანახმად, ოქტომბრამდე, ივანიშვილი ჩუმი მილიარდერი იყო. ვაალი აქვეყნებს Forbes-ის მონაცემებს და წერს, რომ ივანიშვილი მსოფლიოს უმდიდრესი ადამიანების ჩამონათვალში რიგით 185-ეა და მისი ქონება 5,5 მილიარდ დოლარადაა შეფასებული.

"მართალია, ის რუსეთის ერთ-ერთი უმსხვილესი ბანკის "როსიისკი კრედიტის" მფლობელია, თუმცა ყოველთვის მოკრძალებულად იქცეოდა, რითაც რადიკალურად განსხვავდებოდა იმ ორი სხვა ქართველი ოლიგარქის - კახა ბენდუქიძისა და ბადრი პატარკაციშვილისგან - რომლებმაც ფული რუსეთში იშოვეს. ცხრა წლის წინ ის საქართველოში დაბრუნდა და თავის მშობლიურ სოფელ ჭორვილაში დასახლდა. მან დაიწყო მილიონების ხარჯვა გზებზე, სკოლებზე, ეკლესიებსა და თეატრებზე. იაპონელმა არქიტექტორმა შინ ტაკამაცუმ მისთვის ფუტურისტული სახლი და ბიზნესცენტრი (180, 000 კვადრატული ფუტი) ააშენა, სადაც ვერტმფრენის მოედანიც შედის. შენობა ჰორიზონტზეა წამოჭიმული და ისეთი შთაბეჭდილება იქმნება, თითქოს თბილისში ლოს-ანჯელესიდან გადმოიტანეს.ივანიშვილის ხელოვნების ნიმუშთა კოლექციონერიცაა. მისი სასახლე სავსეა თანამედროვე ქანდაკებებით. 2007 წელს, მისმა ერთ-ერთმა წარმომადგენელმა ნიუ-ორკის სოტბის აუქციონზე სენსაცია მოახდინა, როდესაც პიკასოს ნამუშევარში 95 მილიონ დოლარს იხდიდა. ის ისე დრამატულად იქნევდა დაფას, თითქოს ანტიკური ავეჯის ყიდვაზე ვაჭრობდა. ბევრი ქართველი ფეოდალით აღფრთოვანებულია და სწორედ ასეთ ადამიანად იქცა ის თავის მშობლიურ რეგიონში, ცენტრალურ საქართველოში. საერთაშორისო რესპუბლიკური ინსტიტუტის 2008 და 2009 წლის გამოკითხვებში ის ქვეყნის ყველაზე პოპულარული ფიგურების სამეულში მოხვდა", - წერს ჟურნალისტი.

დე ვაალის განცხადებით, მისი დემარში 7 ოქტომბერს განხორციელდა: განცხადება პოლიტიკაში მოსვლაზე, იმის შესახებ რომ სააკაშვილის დრო ამოიწურა და ივანიშვილი პარტიას აყალიბებს, რომელიც მომდევნო საპარლამენტო არჩევნებში ხმათა უმრავლესობით გაიმარჯვებს.

"ეს ბომბის აფეთქებას ჰგავდა. თავდაპირველად ზოგიერთებმა იფიქრეს, რომ ეს მთავრობის ნაბიჯი იყო, რომელიც ოპოზიციის დაქსაქსვისკენ იყო მიმართული. მაგრამ ეს თეორია სწრაფად გაქარწყლდა, რადგან მთავრობის მხარდამჭერები აშკარად შოკირებულნი ჩანდნენ. სახელისუფლებო პარტიის ზოგიერთმა პარლამენტარმა, რომლებსაც ერთგვარად მაკარტისტული ტენდენციები ახასიათებთ, ივანიშვილს ვლადიმერ პუტინის მარიონეტობა დააბრალა. რაც ასევე არადამაჯერებელი იყო. ისინი ძალიან ხშირად იყენებდნენ "რუსულ კარტს" იმისთვის, დღეს ამით ვინმე შეაშინონ. ივანიშვილი ცხრა წელია, რუსეთში არ ყოფილა, ახლახან საფრანგეთის მოქალაქეობაც მიიღო, მისი შვილი ბერა კი რეპერია და ლოს-ანჯელესში ცხოვრობს. მას საკმარისი ფული აქვს იმისთვის, რომ არავის ჭკუაზე არ იაროს, ხოლო ის, რომ მან პარტნიორებად პროდასავლელი პოლიტიკური პარტიები აირჩია, მოსკოვთან მის გარიგებაზე არ მიუთითებს. ივანიშვილმა რუსეთთან ურთიერთობების გაუმჯობესების აუცილებლობაზე ისაუბრა, თუმცა, ჩემი აზრით, ელექტორატის დიდი ნაწილისთვის ეს მისაღები იქნება. ქართველებს შესაძლოა არ სურთ აფხაზეთის და სამხრეთ ოსეთის პუტინისთვის გადაცემა, მაგრამ მათ უნდათ რუსეთში ვაჭრობა და ამ ქვეყანაში თავისუფლად მოგზაურობა", - აღნიშნავს ვაალი.

სტატიის თანახმად, ამის მიუხედავად, ქართულ პოლიტიკაში შემოსულმა მაგნატმა ამ გზაზე მაინც წაიბორძიკა. მან თქვა, რომ საფრანგეთის და რუსეთის მოქალაქეობაზე უარს იტყვის, თუმცა მანამდე საქართველოს საჯარო რეესტრმა განაცხადა, რომ ივანიშვილს საქართველოს მოქალაქეობა ჩამოართვა, რადგან ის არ აღმოჩნდა იმ ადამიანთა კატეგორიაში, რომლებსაც ორმაგი მოქალაქეობის უფლება აქვთ. ეს კი ივანიშვილს პოლიტიკური თანამდებობისთვის ბრძოლის შესაძლებლობას ართმევს.

ვაალი მიიჩნევს, რომ ქარტული კანონები მოქალაქეობის შესახებ, მართლაც, არათანმიმდევრულია.

"ივანიშვილმა ბოლოს ქართული პასპორტი ამ წლის ივნისში მიიღო, ხოლო საქართველოს საგარეო საქმეთა მინისტრი დანიშვნიდან ერთი წლის განმავლობაში რუსეთის მოქალაქეობას ინარჩუნებდა. ეს აშკარად ის იურიდიული ინსტრუმენტი იყო, რომელიც სულ უფრო პოპულარული ოლიგარქის მოსათვინიერებლად გამოიყენეს და ახლა ის ამ გადაწყვეტილებას სასამართლოში ასაჩივრებს. შესაძლოა, მისმა მხარდამჭერებმა ეს გადაწყვეტილება ქუჩაშიც გააპროტესტონ", - ნათქვამია სტატიში.

ვაალი აღნიშნავს, რომ მთავრობის მკვეთრმა მოქმედებები ივანიშვილს დამატებითი ქულების მოპოვებაში მხოლოდ დაეხმარა, რადგან იმის ნაცვლად რომ პოლიტიკურ სცენაზე ახალი კონკურენტის გამოჩენას მისალმებოდა, ხელისუფლებამ სახელმწიფო არხების ეთერებში მასზე თავდასხმები დაიწყო და ის სამი მილიონი დოლარი დააკავა, რომელიც "ფულის გათეთრების" ბრალდებით მისი ერთ-ერთი ბანკიდან ამოიღეს.

"საქართველოს მესიანიზმის პრობლემა აქვს. ბოლო პერიოდის სამივე პრეზიდენტი ამომრჩევლებმა ხმის უმრავლესობით, თითქმის 90%-იანი მხარდაჭერით აირჩიეს. ისინი ბევრ დაპირებას გასცემდნენ, მაგრამ მოგვიანებით ელექტორატს იმედებს უცრუებდნენ. 2003 წელს საკუთარი კამპანიის მზადების დროს სააკაშვილმა ამას ჰიპერბოლიზებულად "სიკეთესა და ბოროტებას შორის უკანასკნელი შერკინება" უწოდა. ამიტომ ცოტა არ იყოს შემაშფოთებელია ის ფაქტი, რომ დღემდე ერთადერთ სააგენტო Reuters-ისთვის მიცემულ ინტერვიუში ივანიშვილმა განაცხადა: "მე აუცილებლად მოვალ ხელისუფლებაში" (ფრაზა, რომელსაც მარტივად სააკაშვილსაც მიაწერ) და: "მე იმედი მაქვს, რომ გავაოცებ ევროპას დემოკრატიის იმ ხარისხით, რომლსაც საქართველოში შევქმნი". საქართველოს მორიგი მხსნელი არ სჭირდება. მეორე მხრივ, ივანიშვილს აშკარად აქვს დახვეწილი პოლიტიკური ინსტიქტები. მან ყველას გასაგონად, ხმამაღლა განაცხადა ის, რაზედაც თბილისში ჩურჩულით ყველა ლაპარაკობს: რომ ზოგიერთი ეგრეთ წოდებული ოპოზიციური პარტია, მაგალითად, ქრისტიან-დემოკრატიული პარტია, "ფსევდოოპოზიციურია". მან თავის მთავარ თანამებრძოლებად ის მთავარი ოპოზიციური პარტიები გამოაცხადა, რომლებიც საქართველოში საუკეთესო კრიტიკული აზროვნებით გამოირჩევიან - რესპუბლიკური პარტია და ირაკლი ალასანიას "თავისუფალი დემოკრატები", - მიიჩნევს ვაალი და აღნიშნავს, რომ ჯერჯერობით ნაადრევია იმაზე საუბარი, თუ რას ნიშნავს ივანიშილის დემარში. სტატიის თანახმად, ამ მომენტისთვის მისი გამოჩენა ქართულ პოლიტიკურ სცენაზე ჯანსაღი შოკია ქართული პოლიტიკური სისტემისთვის, რომელმაც მმართველი პარტიის ხიბლში მიიძინა.