ეკონომიკურ საკითხთა ექსპერტი რომან გოცირიძე პარლამენტში ე.წ. განვითარების ბანკის შექმნის შესახებ მთავრობის ინიციატივას აპროტესტებს, რადგან ექსპერტების მკვეთრად უარყოფითი შეაფსებების მიუხედავად, კანოპროექტი პარლამენტში მაიც განიხილება.
როგორც რომან გოცირიძემ "ჯი-ეიჩ-ენ"-ს განუცხადა, მთავრობა იყო საბოლოოდ ჩამოყალიბებული ბანკი შეექმნა თუ ფონდი, თუმცა, პარლამენტში მაინც შევიდა ასეთი დოკუმენტი.
"რა ინტერესი აქვს სახელმწიფო ბანკს, რომლის ხელმძღვანელად დანიშნავენ რომელიმე ჩინოვნიკს, რომელიც შეიძლება ხვალ ან ზეგ მოხსნან, რომლის ბედი დამოკიდებულია პოლიტიკურ კონიუნქტურაზე და მფარველის კეთილგანწყობაზე. იქ სადაც სახელმწიფო ქონებაა, მისი ზრდის და განვითარების ინეტერსი არავის აქვს, ის სხვისი ქონებაა, არავისი არაა და არასდროს სახელმწიფო ქონებაზე დაფუძნებული საწარმო არ იქნება ეფექტიანი", -განაცხადა ექსპერტმა.
ექსპერტის განმარტებით, განვითარების ბანკების მუშაობის საერთაშორისო გამოცდილების ანალიზი ნათლად აჩვენებს მის სუსტ და ძლიერ მხარეებს. იმას, თუ რამდენად არის მიზანშეწონილი მისი შექმნა ისეთი მცირე მასშტაბის ეკონომიკისა და მწირი ფინანსური რესურსების მქონე ქვეყანაში, როგორიც საქართველოა. რა რისკები არსებობს და რა შეიძლება იყოს მის ფუნქციონირებაში დადებითი ან უარყოფითი მხარეები.
"რა აქვს საერთო დიდ ქვეყნებთან საქართველოს თავისი გაღლეტილი ბიუჯეტით, რომლის უზარმაზარი ნაწილი საგარეო და საშინაო ვალით ფორმირდება?"- აღნიშნა გოცირიძემ.
მისი თქმით, კომერციული ბანკი არ აფინანსებს ისეთ პროექტებს, რომლის პერსპექტივა არის ცუდი. ბანკს ჰყავს თავისი აქციონერები და მეპატრონე არასდროს დაუშვებს არაეფექტური პროექტების დაფინანსებას.
„განვითარების ბანკები არის გუშინდელი დღე. იგი მეორე მსოფლიო ომის შემდგომი დანგრეული ეკონომიკის აღსადგენად შეიქმნა მრავალ ქვეყანაში. ეს არის სამობილიზაციო ეკონომიკის პირმშო. გასული საუკუნის ოთხმოციანი წლებიდან დაიწყო მათი მასობრივი ან დახურვა, ან პრივატიზაცია, ან სრული კომერციალზაცია. ტიპიური მაგალითია სინგაპურის განვითარების ბანკი, რომელიც 1968 წელს შეიქმნა და 1986 წელს გადაკეთდა ჩვეულებრივ კომერციულ ბანკად," - განაცხადა მან.
