მედია, სიტყვის თავისუფლება, ის უმთავრესი ღირებულებაა, რომელიც კაცობრიობამ თავისუფლებისათვის ბრძოლაში მოიპოვა. მნიშვნელობა არ აქვს მის შეფერილობას, სარედაქციო პოლიტიკას, გემოვნებას - ნებისმიერ გამოცემას, მასალას, სიუჟეტსა თუ რეპორტაჟს აკეთებენ ადამიანები, რომლებიც თავიანთი მსოფლმხედველობით, სიტყვის თავისუფლების სამსახურში დგანან. ყველაზე ტოტალიტარული რეჟიმის პირობებშიც კი ბწკარებშუა ნათქვამ ერთ სიტყვას, მინიშნებას არა მხოლოდ ერთეულებისთვის, მთელი საზოგადოებისა და ქვყნებისთვის გადამწყვეტი როლი შეუსრულებია და ასრულებს.
საზარელი ტერაქტი „შარლი ებდო"-ს წინააღმდეგ, არ არის მიმართული კონკრეტულად ერთი გამოცმემის და მისი სარედაქციო პოლიტიკისადმი. ეს არის ჟურნალისტების დაშნების მცდელობა და არავითარი მნიშვნელობა არ აქვს რომელი რელიგიური აღმსარებლობის ადამიანები დგანას მის უკან. რელიგია აქ არაფერ შუაშია, რადგან არ არსებობს მსოფლიოში რელიგია - ფსევდორელიგიების არ ვგულისხმობთ - რომელიც ძალადობისა და ადამიანებისთვის სიცოცხლის მოსპობის სამსახურში იდგეს.
პარიზის ტერაქტი არის მცდელობა, არა მხოლოდ დააშინონ ჟურნალისტები, არამედ წაახალისონ აგრესიული ძალები, რომლებიც მართლაც თავისუფლად იგრძობდნენ თავს ისეთ სივრცეში, სადაც არ იქნება თავისუფალი სიტყვა, არ იქნებიან დამოუკიდებელი მედიასაშუალებები და მათ შესაძლებლობა მიეცემათ დაიმონონ თანამოქალაქეები მხოლოდ და მხოლოდ საკუთარი მერკანტელური თუ ფანატიკური ახირებების ასასრულებლად.
პარიზის ტერაქტმა უნდა დააფიქროს ჩვენი საზოგადოებაც - განსაკუთრებით პოლიტიკური ძალები, რომლებიც ღიად გამოხატავენ სიმპატიებსა თუ ანტიპატიას ცალკეული მედიაგამოცემებისა თუ მაუწყებლების მიმართ. დააფიქროს იმაზე, რომ მათი თითოეული სიტყვა, მათი აგრესიული თუ მიკერძოებული დამოკიდებულება ამა თუ იმ მედისაშუალებების მიმართ, თმენის ვალდებულების უგულებელყოფა, არის ფაქტობრივი წახალისება ამ მედიასაშუალებებისა თუ მათში დასაქმებული პერსონების წინააღმდეგ.
სამძიმარს ვუცხადებთ „შარლი ებდო"-ს დაღუპული თანამშრონლების ოჯახსებს, ვუსამძიმრებთ საფრანგეთის მოსახლეობას, ვგმობთ ტერორიზმს და ზოგადად ნებისმიერი სახის ძალადობას.
„ჯი-ეიჩ-ენი"
