შვეიცარიაში მოღვაწე ქართველი მეცნიერი, გიორგი კავკასიძე, სოციალურ ქსელ "ფეისბუქის" საშუალებით, საშობაო ეპისტოლეს ეხმიანება და პატრიარქთან 25 წლის წინანდელ შეხვედრას იხსენებს. ქართველი მეცნიერის წერილს უცვლელად გთავაზობთ:
1988 წლის 6 დეკემბერს, მე და ბობ ედვარდსი (Sir Robert Geoffrey Edwards) საპატრიარქოში შევხვდით საქართველოს პატრიარქს ილია მეორეს. თარიღი იმიტომ მახსოვს ასე ზუსტად, რომ ამ შეხვედრის მეორე დღეს მოხდა სპიტაკის მიწისძვრა.
შეხვედრის წინა ისტორია ასეთია - 1988 წლის დეკემბერში ჟორდანიას სახელობის ადამიანის რეპროდუქციის ინსტიტუტმა ჩაატარა დიდი და მნიშვნელოვანი საერთაშორისო კონფერენცია ადამიანის რეპროდუქციის საკითხებზე. უამრავ (საბჭოთა და უცხოელ) სტუმართა შორის იყვნენ მაშინდელი მსოფლიო კორიფეებიც - კურტ ზემი (Kurt Zemm), ივ მენეზო (Ives Menezo) და რობერტ ედვარდსი, შემდგომში რაინდად შერაცხული დედოფალ ელისაბედ მეორეს მიერ (2011), ნობელის პრემიის ლაურეატი (2013) - სინჯარაში ჩასახული პირველი ბავშვის "თანაავტორი" პატრიკ სტეპტოსთან (Patrick Steptoe) ერთად.
მე, როგორც უშვილობის პრობლემებით დაინტერესებულ ახალგაზრდა მეცნიერს და ასევე ინგლისურის მცოდნეს, ბობ ედვარდსი "ჩამაბარეს".
ჩემს სიხარულს და აღტაცებას საზღვარი არ ჰქონდა - გავიცანი და პირადად შევხვდი მედიცინის ცოცხალ ლეგენდას. ვლაპარაკებოდით ყველაფერზე - მედიცინაზე, მეცნიერებაზე, კინოზე, ინ ვიტრო განაყოფიერებაზე, ცხოვრებაზე და ა.შ. ერთ დღეს მითხრა - მინდა თქვენი ეკლესიის წინამძღოლს შევხვდე, მისი აზრი მაინტერესებს ინ ვიტრო განაყოფიერებაზეო. დავურეკე მამაჩემს და ვთხოვე - თუ შეგიძლია აუდიენცია მოგვიწყე პატრიარქთან, დიდი მეცნიერია ჩამოსული და პატრიარქთან შეხვედრა სურსთქო. რამდენიმე ხანში დამიკავშირდნენ და მითხრეს ხვალ მიბრძანდით საპატრიარქოში, 20-წუთიანი შეხვედრა გექნებათო.
მეორე დღეს, დანიშნულ დროს გამოვცხადდით მე და ბ. ედვარდსი საპატრიარქოში. პატრიარქმა დიდი პატივით მიგვიღო და იკითხა რა გაინტერესებთო. ბობმა მოუყვა თავისი ისტორია, შემდეგ გადავიდა უშვილობის პრობლემებზე და ბოლოს დეტალებში აუხსნა ინ ვიტროგანაყოფიერების აზრი და მეთოდიკა (მე ვთარგმნიდი). ბოლოს კი ჰკითხა - თქვენ რა აზრისა ხართ მკურნალობის ამ მეთოდზეო (შეხვედრა 20 წუთის ნაცვლად ალბათ ერთ საათს გაგრძელდა).
პატრიარქმა მოუწონა მიღწევები და უპასუხა - "თუ თქვენი მოგონილი მეთოდი ჯვარდაწერილ ცოლქმარს მოეხმარება უშვილობის პრობლემის გადაწყვეტაში, დამილოცნიაო".
საპატრიარქოდან რომ გამოვედით ბობმა მითხრა - "ძალიან გაგიმართლათ ასეთი ადამიანი რომ გყავთ ეკლესიის წინამძღოლადო". ამ შეხვედრის შემდეგ 25 წელი გავიდა. დღეს წავიკითხე საშობაო ქადაგების ნაწილები და ცუდად გავხდი - რა მოხდა? ასეთი დეგრადაცია 25 წელიწადში ?