საქართველოს პრეზიდენტმა სალომე ზურაბიშვილმა დღეს საბჭოთა ოკუპაციური ძალებთან ბრძოლაში დაღუპული იუნკერების ხსოვნის დღესთან დაკავშირებით პრემიერთან, პარლამენტის თავმჯდომარესთან და თავდაცვის მინისტრთან ერთად, პარლამენტში იუნკერების მემორიალი გვირგვინით შეამკო და სულის მოსახსენიებელ პანაშვიდს დაესწრო.
პრეზიდენტმა იუნკერების შთამომავლებს და მოწვეულ სტუმრებს სიტყვით მიმართა:
"ძალიან იშვიათია იდგე იმ ადგილას, სადაც მართალნი განისვენებენ. ეს არის ის ადგილი, სადაც 23 თებერვალს დაიკრძალნენ ის ახალგაზრდები, რომლებიც კოჯორ- ტაბახმელაში პირველივე დღეებში დაიღუპნენ.
იუნკერები რუსთაველის გამზირიდან წავიდნენ შემართებით. უამრავი მოგონება არსებობს რა შემართებით გადიოდნენ ქალაქიდან ქვეყნის დასაცავად, ისე რომ, უკან არ მოუხედიათ, არ უფიქრიათ რა იქნებოდა კოჯორსა და ტაბახმელაში ამ ცივ თვეში, როგორი იქნებოდა მათი ბედი.
ეს არის ქართველი მხედრების ბედი ავღანეთსა, თუ ცენტრალური აფრიკის რესპუბლიკაში, სადაც უწევთ ბრძოლა. მათ აქვთ ეს საბრძოლო შემართება, რომელიც მოდის მხოლოდ მაშინ, როცა იცი რისთვის იბრძვი. მათ ვინც აქ განისვენებენ იცოდნენ რისთვის იბრძოდნენ.
იცოდნენ, რომ ეს ქვეყანა ღირსია ამ ბრძოლის, ამ თავშეწირვის და ეს არის ის, რაც მათ დაგვიტოვეს როგორც მაგალითი, რომელიც შემდეგ თაობებს უნდა გადავცეთ იმისათვის, რომ იცოდნენ, რომ ეს ქვეყანა ღირსია ჩვენი გაერთიანების, ჩვენი შერიგების და ბოლომდე ბრძოლის.
ძალიან ვწუხვარ, რომ აქ ყველა პოლიტიკური ძალა და საზოგადოება არაა შეკრებილი. სამწუხაროდ, ამას წინ უძღოდა ის, რომ აქ ვიღაცამ გაბედა და ამ ადგილას საბჭოთა ჰიმნი გააჟღერა. ეს იუნკერების შეურაცხყოფაა.
ყველაფერი შეიძლება: ყველანაირი კრიტიკა, ყველანაირი დაცინვა, მაგრამ არის რაღაც, რაც არ შეიძლება და ესაა ის, რაც უნდა ვასწავლოთ მომავალ თაობებს, რომ უნდა ვიყოთ ერთიანნი", - აღნიშნა პრეზიდენტმა.
საქართველოს პრეზიდენტი საბჭოთა ოკუპაციური ძალებთან ბრძოლაში დაღუპული იუნკერების ხსოვნის დღეს თბილისში საქართველოს დამოუკიდებლობისა და თავისუფლებისთვის ყველა ბრძოლასა და ომში დაღუპულთა საერთო მემორიალის შექმნის ინიციატივით გამოვიდა.
საქართველოს პრეზიდენტის განცხადებით, ჩვენი დღევანდელი დამოუკიდებლობა იუნკერთა გამარჯვებაა, რომელსაც ყოველდღიურად უნდ ვუფრთხილდებოდეთ. მათი ბრძოლა გრძელდება, როცა პატივს მივაგებთ არჩილ ტატუნაშვილის ხსოვნას; გრძელდება დღესაც, როცა იტაცებენ 17 წლის ახალგაზრდას, სწორედ ისეთივე ახალგაზრდას, როგორიც იყო გივი ღამბაშიძე და რომელიც ტაბახმელადან ომის დღიურებს წერდა. ესაა ჩვენი ბედი და ამ ბრძოლაში, რომელსაც ქვეყნის დამოუკიდებლობა და ქვეყნის სუვერენობა ჰქვია ერთიანი და გულწრფელნი უნდა ვიყოთ.