"ეს ომი უფრო ხანგრძლივი და სისხლიანი იქნება ვიდრე ეს 2008 წელს იყო, ხოლო მისი შედეგები ევროპის უსაფრთხოებისათვის მოულოდნელი იქნება. მიუხედავად ამისა, ევროპული საზოგადოება - ევროკავშირი - დიდსულოვნად დგას განზე, იმის გამო, რომ ომის წამქეზებლად ამ შემთხვევაში აზერბაიჯანი სახელდება - ნავთობის მიმწოდებელი და მნიშვნელოვანი პარტნიორი "ნაბუქოს" მილსადენის მშენებლობაში, რომლის გავლითაც ევროპაში გაზი და ნავთობი უნდა შევიდეს", _ ნათქვამია სტატიაში და იქვე აღნიშნულია, რომ მიუხედავად ყოველივე ამისა, მოსალოდნელი საფრთხის დაუნახაობა არ შეიძლება და აღნიშნულია, რომ ბოლო დროს აზერბაიჯანი გამუდმებით ზრდის მილიარდებით ზომვად სამხედრო ხარჯებს.

"სულ ახლახანს ეს ხარჯები 45 % -ით გაიზარდა და სამ მილიარდ აშშ დოლარს გადააჭარბა, რაც ქვეყნის სახელმწიფო ბიუჯეტსი თითქმის მეხუთედს შეადგენს. ამავდროულად ბაქო სამხედრო დარტყმის მიყენებით ღიად ემუქრება თავის მეზობელ სომხეთს. 1994 წელს ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ მიღწეული შეთანხმება კი კვლავაც მყიფე რჩება.

სადემარკაციო ხაზზე, რომელიც ოკუპირებულ ყარაბაღს აზერბაიჯანისგან ყოფს, სულ უფრო და უფრო ხშირად ხდება ცეცხლის გახსნა, რომლის შედეგად ორივე მხრიდან არიან დაღუპულები და დაჭრილები. ძალადობის სპირალი შესაძლოა ნებისმიერ მომენტში ღია სამხედრო მოქმედებებში გადაიზარდოს", _ წერს "Frankfurter Rundschau", რომლის მიერ გაკეთებული დასკვნის მიხედვით, ყოველივე ამან შესაძლოა ფატალური შედეგი მოიტანოს უპირველეს ყოვლისა ადგილობრივი მოსახლეობისათვის.

"მთიანი ყარაბაღიდან დევნილი 500 000 ადამიანი ჯერაც არაადამიანურ პირობებში ცხოვრობს დროებით საცხოვრებლებში. ამასთან ერთაც პირველი ომის დროიდან, 1990-იანი წლებიდან, რომელის დროსაც ათობით ათასი ადამიანი დაიღუპა, ორივე მხარემ მოასწრო და თავიანთი შეიარაღებული ძალები გააძლიერა. თითოულ მათგანს ამჟამად ძალუძს მსხვილი დასახლებული პუნქტებისა და მოწინააღმდეგის ინფრასტრუტურის განაგურება.

საბრძოლო მოქმედებების სწრაფად დასრულება, ისე, როგორვ ეს საქართველოში იყო ნაკლებსავარაუდოა, თუკი მხედველობაში მივიღებთ მოწინააღმდეგეთა თითქმის თანაბარ სამხედრო ძალას", _ ნათქვამია სტატიაში.

გერმანული გაზეთის ინფორმაციით, ასეთივე დამანგრეველი იქნება ამ ომის შედეგები ევროპისათვის. "ბოლოს და ბოლოს არსებობს საფრთხე იმისა, რომ ამ ომში თურქეთიც იქნება ჩათრეული. ამას გარდა, რეგიონში არსებული დესტაბილიზაცია, შესაძლოა ისლამისტურმა ძალებმა გამოიყენონ თავიანთი მომხრეების მობილიზაციისათვის. მიუხედავად იმისა, რომ მუსულმანურ აზერბაიჯანს სვეტური ტრადიცია აქვს, სამხრეთ კავკასიაში არსებული სიტუაცია ნათლად მეტყველებს იმაზე, თუ როგორ შეიძლება რეგიონი ტერორისტების ბაზად გადაიქცეს", _ წერს გაზეთი.

სტატიის მიხედვით, ევროკავშირმა და საერთაშორისო საზოგადოებამ ძალიან სწრაფად უნდა იმოქმედოს. საქართველოში ბრიუსელმა კარგი გადაწყვეტილება მიიღო, როდესაც თავისი დამოუკიდებელი დამკვირვებლების სახით თავი დამოუკიდებელ შუამავლად დაარეგისტრირა.

"რაღაც მსგავსის გაკეთება მთიან ყარაბაღთან დაკავშირებითაც შეიძლებოდა. ეუთომ უნდა გაზარდოს თავისი მისია ამ რეგიონში. უნდა მოხდეს ზეწოლა ორივე მხარეზე, რომ მშვიდობიანი მოლაპარაკებები გაგრძელდეს", _ ნათქვამია სტატიაში და იქვე აღნიშნულია, რომ მთიანი ყარაბაღისათვის, ისევე როგორც აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთისათვის ბრძოლა კიდევ ერთი ნათელი მაგალითია იმისა, თუ როგორ აფერხებს ტერიტორიული დავები დემოკრატიული განვითარებას ამ რეგიონისას.

"აზერბაიჯანის ავტოკრატიული პრეზიდენტი ილჰამ ალიევი, რომელსაც ეს პოსტი 2003 წელს ერგო თავისი მამისგან, აქტიურად იყენებს ა კონფლიქტს ქვეყნის შიდა პრობლემებიდან ყურადღების გადასატანად. ასევე იმისათვის, რომ შეინარჩუნოს თავისი ხელისუფლება. 2010 წელს მან რეფერენდუმზე კონსტიტუციის ცვლილებას მიაღწია, რომელიც მას ნებას რთავს 2013 წელს მესამედ დააყენოს თავისი კანდიდატურა საპრეზიდენტო არჩევნებში.
თუმცა ეს სახელმწიფო უკვე ათი წლის განმავლობაში არის ევროსაბჭოს წევრი და მას აქვს ვალდებულებები აღმოსავლეთის პარტნიორობის პროგრამის ფარგლებში, ამის მიუხედავად აზერბაიჯანი სულ უფრო და უფრო მეტად სცილდება იმას, რომ სრულფასოვან დემოკრატიად ჩამოყალიბდეს, ამაზე პასუხისმგებლობა კი ნაწილობრივ ევროკავშირსაც ეკისრება", _ წერს "Frankfurter Rundschau".