47 წლის კაცი, რომელიც ჯან-ღონით სავსე იყო, ციხის ტუალეტში გაგუდეს. სრული პასუხისმგებლობით ვამბობ, ერთი წამით რომ მქონდეს ეჭვი, მამაჩემს დენმა დაარტყა, არც მე არ მინდა, იმ ჯვარით ვიარო მთელი ცხოვრება, რომ ვიღაცამ მამა მომიკლა. ციხეში გატარებული ჩემი შვიდი წელიც არაფერია იმასთან შედარებით, მე რომ მამა ცოცხალი მყოლოდა, – ამის შესახებ გიორგი ზერეკიძემ „2003-2012 წლებში მოქმედი რეჟიმისა და რეჟიმის პოლიტიკური თანამდებობის პირების საქმიანობის შემსწავლელ დროებით საგამოძიებო კომისიაზე“ განაცხადა.
„დღემდე ხომ ძიებაშია და მესმის, რთულია, ციხეშია მომხდარი დანაშაული, მაგრამ ერთი ფოტო ამოვიღოთ და ვაჩვენოთ საზოგადოებას და თუ ვინმეს კიდევ კითხვა გაუჩნდება, რომ აქ შეიძლებოდა მართლა დენის დარტყმას ჰქონდეს ადგილი, ცხოვრებაში საჯაროდ კი არა, ხმას აღარ ამოვიღებ საერთოდ“, – განაცხადა გიორგი ზერეკიძემ.
ამასთან, საგამოძიებო კომისიის სხდომაზე ზერეკიძემ აღნიშნა: „ციხეში მომიწია 6 წლის, 11 თვისა და ერთი კვირის გატარება. ნახევარი თუ არა, ნახევრის ნახევარი საქართველოც იჯდა ციხეში, ციხეში ვიყავი-მეთქი, ცუდი იყო ძალიან, მაგრამ გაცილებით ცუდია ის ფაქტი, რომ დღეს მამა აღარ მყავს. ყველაზე ძალიან რაც მაწუხებს ამ ამბიდან, მამაჩემი თუ იმას ვერ პატიობდა თავის თავს, რომ თავისი ფეხით მიმიყვანა პოლიციაში და შემდეგ უკვე სახელმწიფო როგორ დამიპირისპირდა, მე როგორ ვაპატიო ჩემს თავს, რომ ჩემი რაღაც გაუაზრებელი მოქმედებით ამ ყველაფერს მოჰყვა ის, რომ მამა აღარ მყავს“.
