პასუხისმგებლობა, რომ კარგი უზენაესი სასამართლოს თავმჯდომარე იყოს, სინამდვილეში პრეზიდენტის არ არის, ეს ყველა ჩვენგანის პასუხისმგებლობაა, - ამის შესახებ იუსტიციის უმაღლესი საბჭოს არამოსამართლე წევრმა ანა დოლიძემ განაცხადა.
„არ მიმაჩნია გამართლებულად პოზიცია, რომ რახან ამ პოზიციის წყარო არის პრეზიდენტი და შემდეგ პარლამენტი, ამიტომ პროცესი ამ ორ აქტორს უნდა შევატოვოთ. მე ასე არ ვიფიქრებდი, პირიქით, სიამოვნებით მივიღებდი ამაში მონაწილეობას საბჭოს ფორმატში, უბრალოდ პრეზიდენტის ინიციატივა იყო მესამე სექტორთან და საზოგადოებასთან შეხვედრები. ჩვენ ახალ თავმჯდომარეს ვუშვებთ ფაქტობრივად ბრძოლაში, თუ ის იქნება რეფორმისტი, თუ ის იქნება კონფორმისტი, მაშინ არაფერი ბრძოლა და რისკი არ არის, მაგრამ თუ იქნება მართლაც რეფორმატორული მუხტის მატარებელი კანდიდატი, უმჯობესია, ფართო მხარდაჭერა ჰქონდეს, მათ შორის არასამთავრობო ორგანიზაციებისგან“, – განაცხადა ანა დოლიძემ.
მისი თქმით, უზენაესი სასამართლოს თავმჯდომარეობის კანდიდატურის შერჩევის მიზნით კონსულტაციებში ის სიამოვნებით ჩაერთვებოდა.
„კონსულტაციების პროცესში სიამოვნებით ჩავერთვებოდი, თუ იქნება პრეზიდენტის ინიციატივა, ვთქვათ, საბჭოს ფორმატში შევხვდეთ, რადგან ჩემს აზრებს გამოვთქვამდი, ასევე, არ ვფიქრობ, რომ ახლა ჩვენ ყველა განზე უნდა ვიდგეთ. არასოდეს მქონია ასეთი პოზიცია. პრეზიდენტს ჯერ აქვს დრო, რადგან არ გვაქვს კანონით განსაზღვრული ვადები. თუმცა თუ სურს, კანდიდატი პარლამენტს წარუდგინოს სესიების დაწყებისთანავე, მაშინ ამისთვის მხოლოდ რამდენიმე კვირა რჩება“, – აღნიშნა დოლიძემ.
მისივე განცხადებით, პრეზიდენტის გუნდის გადასაწყვეტია დროის განაწილება – განაგრძობენ საზოგადოების სხვადასხვა ჯგუფთან შეხვედრებს თუ თავად ჩამოყალიბდებიან.
მისივე თქმით, პრეზიდენტის მიზანი იყო, კანდიდატურას თავიდანვე ჰქონოდა საზოგადოების მხარდაჭერა.
„არ მიმაჩნია სწორად, რომ ამ ყველაფრის პასუხისმგებლობა მხოლოდ პრეზიდენტს აქვს. პრეზიდენტის შვილი არ არის თანამდებობა, არც შვილთაშვილი და არც შვილობილი, უზენაესი სასამართლოს თავმჯდომარე არის სახელმწიფოებრივი ინსტიტუტი და ამიტომ ყველას გვაქვს ეს პასუხისმგებლობა“, – დასძინა ანა დოლიძემ.
