"ეს არის ქვეყნის იმპორტზე დამოკიდებულების პრობლემა. იმავდროულად, ფასები გაიზრდება ადგილობრივ პროდუქციაზეც. ამასთანავე, მინდა აღვნიშნო, რომ ლარის კურსის ვარდნის შედეგად ფასები არ იცვლება კურსის შესაბამისად. ბიზნესმენები ყოველთვის ცდილობენ ასეთ სიტუაციაში არა მარტო გადათვალონ ფასი, არამედ გაზარდონ ის, კურსის მომავალი რყევებისგან დასაზღვევად. ეს უკანასკნელი კი ეროვნული ბანკის სავალუტო პოლიტიკის უნდობლობის მაჩვენებელია", - აცხადებს ელიავა.

ექსეპერტი აღნიშნავს, რომ როდესაც ეროვნული ბანკი ვალუტის კურსის ცვლილებას უკავშირებს სეზონურ ფაქტორს, ალბათ, უპრიანი იქნებოდა, განემარტა, რა ფაქტორებია ეს.

"სეზონური რყევები, როგორც წესი, არის უმნიშვნელო, 0.1-1.5 პროცენტის ფარგლებში და ისინი მიჩნეულია მეორეხარისხოვან ფაქტორებად. სეზონურ ფაქტორად შეიძლება ჩაითვალოს მოსახლეობის ხარჯების წინასაახალწლო ზრდა, რაც ჯერჯერობით არ შეიმჩნევა. სეზონური ფაქტორი შეიძლება იყოს წლის ბოლოს საბიუჯეტო სახსრების ხარჯვის ზრდა, რაც ასევე არ შეიმჩნევა. სეზონურია მოსახლეობის საშვებულებო პერიოდის ხარჯები, რომლებიც შემოდგომისთვის არ არის აქტუალური. ვინაიდან ეროვნული ბანკი არის ერთადერთი სახელმწიფო დაწესებულება, რომელსაც, თავისი ფუნქციებიდან გამომდინარე, შეუძლია გავლენა იქონიოს ლარის გაცვლით კურსზე, ამიტომაც მისი ცვლილება განპირობებულია ეროვნული ბანკის ქმედებებით. მართვადი სავალუტო კურსის პირობებში მხოლოდ ეროვნულ ბანკს ხელეწიფება სავალუტო კურსის შენარჩუნება ერთ ნიშნულზე ან მისი რყევების დაშვება. ყოველ შემთხვევაში, სავალუტო კურსის ბოლოდროინდელ რყევებს ეკონომიკური საფუძველი არ გააჩნია",-აცხადებს ელიავა.