რუსული ტერორი ახლა პუტინიზმის სახით არის ტრანსფორმირებული და საქართველოს შემთხვევაში, თავისი სატელიტის მეშვეობით ცდილობს, დემოკრატიისა და თავისუფლების წართმევას ჩვენთვის - ამის შესახებ მწერალმა ლაშა ბუღაძემ ევროპარლამენტში სიტყვით გამოსვლის დროს განაცხადა.
"ნება მიბოძეთ, ორი ამბავი მოგითხროთ დასაწყისისთვის.
1937, თბილისი:
„ გვიან ღამით გაგვაღვიძეს, ოთახში შემოცვიდნენ... ოთხნი იყვნენ თუ ხუთნი, არ მახსოვს... შეიარაღებულები. მამამ დეიდაჩემს უთხრა: ამათ მიხედეო - ჩვენზე და დედაჩემზე. მერე ამ კაცებს გაყვა. 41 წლის იყო. იმის მერე მამა აღარც გვინახავს. 20 წლის მერე გავიგეთ, რომ იმ ღამიდან რამდენიმე დღეში დაუხვრიტავთ.“
2025, თბილისი:
„გამთენიისას შემოვარდნენ... მითხრეს, რომ მეზობლები იყვნენ. გავიხედე დაოთხი ადამიანი იყო, სამხრე კამერაც დავინახე... ფეხმძიმედ ვარ და ასევე პატარაბავშვთან ერთად ვიყავი... მობილური წამართვეს... ვერ ვეჭიდავებოდი. რამდენიმე საათი გამოგვკეტეს, შეგვაშინეს, დაგვამცირეს, გვჩხრიკეს“.
ეს მოგონილი ამბები არ არის, ეს ნამდვილი ამბებია. პირველი ისტორია 1937 წელს მოხდა თბილისში, რომლის მთხრობელიც ბებიაჩემია, მაშინ რომ 11 წლის იყო და მთელი ცხოვრება ახსოვდა, როგორ დააპატიმრეს მამამისი სტალინისა და ბერიას ჩეკისტებმა.
მეორე ისტორიაც თბილისშია მომხდარი, ოღონდ ამჯერად 2025 წლის 29 აპრილს და ერთ-ერთია იმ ისტორიათა შორის, რომელიც უკვე საკმაოდ ბევრი დაგროვდა უკანასკნელი ერთი წლის განმავლობაში. მთხრობელი ჟურნალისტი და ივანიშვილის პრორუსული რეჟიმის კრიტიკოსი მარიამ ბაჯელიძეა, რომელსაც გამთენიისას შეუცვივდნენ სახლში...
განსხვავება დიდია - ბაბუაჩემი სტალინისტებმა მილიონებთან ერთად დახვრიტეს1937 წელს, ხოლო მარიამ ბაჯელიძე და რეჟიმის ასობით კრიტიკოსი დაიჭირეს, აწამეს, დააშინეს და რეპრესიული ჯარიმებით აავსეს. აქ ჯერ სიკვდილი არაა და იმედია არც იქნება... მაგრამ ბევრმა, წამებისას და ცემისას, სწორედ სიკვდილს ჩახედა თვალებში.
ბებიაჩემი და მისი დები „მტრის შვილებად“ შერაცხეს და მათ ქუჩაში გამოსვლის ეშინოდათ. არცთუ დიდი ხნის წინ ჩემი სახლის კედელზეც გაჩნდა მსგავსი სიტყვები: „ქვეყნის მტერი“ (ივანიშვილის „ტიტუშკების“ ხელით დაწერილი).
ამ ამბებში საერთო ესაა: მსგავსება რუსულ ტერორშია, რომელიც ახლა პუტინიზმის სახით არის ტრანსფორმირებული და საქართველოს შემთხვევაში, თავისი სატელიტის მეშვეობით ცდილობს დემოკრატიისა და თავისუფლების წართმევას ჩვენთვის.
ჰეგელის სიტყვებით, ისტორია წარსულის წინასწარმეტყველებაც არის და ჩვენთვის, რუსეთისგან გათავისუფლებული და დღემდე მასთან მებრძოლი ხალხისთვის, ისტორია საშიშ გაკვეთილად და რეალობად არის ქცეული: ბოლო წლებში, განსაკუთრებით კი უკანასკნელ ერთ წელიწადში, მას შემდეგ, რაც ოლიგარქ ივანიშვილის „ქართულმა ოცნებამ“ ე. წ. რუსული, ანუ აგენტების კანონი მიიღო, 30-იანი წლების ტერორის ტრავმა მთელი სიცხადით აღდგა ჩვენს სინამდვილეში: ბევრი ქართველი ხელოვანი, პოლიტიკოსი, მეცნიერი თუ მოქალაქე ხომ სწორედ ამ ბრალდებით იქნა გადასახლებული ან ფიზიკურად განადგურებული სტალინის დროს, რომ ისინი ვითომდა უცხოეთის აგენტები იყვნენ. ასე გამოაცხადეს უცხოეთის აგენტებად და გაანადგურეს უამრავი ადამიანი და ახლაც უცხოეთის აგენტებად აცხადებენ პრორუსი ოლიგარქის კრიტიკოს არასამთავრობო ორგანიზაციების თანამშრომლებს, ოპოზიციონერ პოლიტიკოსებს, ჩვენ - მწერლებს, არტისტებს, რომლებიც ბოიკოტს აცხადებენ დემონსტრაციებზე დაკავებული და ნაწამები თავიანთი კოლეგების გამო.
პროტესტისათვის ახლაც დაპატიმრებულები არიან ცნობილი მსახიობები - ანდრო ჭიჭინაძე, ვეფხია კასრაძე, ონისე ცხადაძე და სხვები. ივანიშვილის „ქართულმა ოცნებამ“ საბჭოთა ცენზურა დააბრუნა და თავდასხმის ობიექტი ამჯერად ცნობილი თეატრალური რეჟისორები და დრამატურგი, დათა თავაძე და დავით დოიაშვილი გახდნენ. ასევე რეჟიმთან მებრძოლი გმირი-ჟურნალისტი მზია ამაღლობელი.
ჩვენთვის ისტორიის რეფლექსია აბსტრაქცია არ არის - ეს არის გამოცდილება, რომლის გააზრებაც პრობლემის იდენტიფიცირებაში და მასთან გამკლავებაში გვეხმარება, მაგრამ არის თუ არა სათანადოდ რეფლექსირებული ევროპაში პუტინისტური საფრთხე, ეს ჩვენთვის დღესაც უმთავრეს შფოთვის საგანად რჩება. და ესეც გამოცდილების გამო.
ევროპა ჩვენი იმედია, ჩვენი ქომაგი და დასაყრდენი, მაგრამ ამავდროულად ჩვენ გაოცებულები შევყურებდით დასავლეთს, თუ როგორ არ სჯიდა ის წლების განმავლობაში პუტინის ნეოფაშისტურ-ნეოსტალინურ რეჟიმს.
პუტინი საქართველოს თავს დაესხა 2008 წელს და ეს შერჩა, მკვლელი და ტირანი არ დასჯილა, და პირიქით, თითქოს ჩემი პატარა ქვეყანა აღმოჩნდა დამნაშავე - როგორ გაბედე და რუსეთისგან დაიცავი თავიო, ამით გათამამებული პუტინი კი უკრაინას დაესხა თავს 2014 წელს და ყირიმი მიითვისა, და ესეც კი შერჩა, ისევ არ დასჯილა...
ასევე ევროპული ქვეყნების ზოგიერთმა ლიდერმა ყველაფერი იღონა, რათა უკრაინასა და საქართველოს ნატოში გაწევრიანების სამოქმედო გეგმა არ მიეღოთ 2008 წელს და ეს ცხადია სიგნალად იქცა პუტინისთვის, რომ რამდენიმე თვეში ჩვენ დაგვსხმოდა თავს და ბოლოს, 2022 წელს, უკრაინის გადადგურება განეზრახა. ეს დიდი შეცდომები იყო: თავის მოტყუების, პრობლემის არ დანახვის, რამაც ჩვენც და ევროპასაც რუსეთის თავდასხმის საფრთხე გააჩინა.
იმედია დღეს კი გაითავისა ყველამ, რომ პუტინი საქართველოზე და უკრაინაზე არ გაჩერდება...
იმედია...
ამიტომ - ევროპა!
აჩვენე შენი ძალა, რითაც შენს იდეალებს დაიცავ, პუტინი უნდა დამარცხდეს და უნდა დაისაჯოს ყველა მისი სატელიტი ჩემს ქვეყანაში, რომელიც ევროპას აშორებს საქართველოს და დამოუკიდებლობას გვაკარგვინებს, რათა ავტოკრატმა პრორუსმა ოლიგარქმა ივანიშვილმა შეინარჩუნოს ძალაუფლება. ისინი დღენიადაგ აძაგებენ ევროპას... პროპაგანდის მეშვეობით, მტრის ხატად აქვთ დასავლეთი გამოცხადებული და თავად კი ყველა დასავლური პრივილეგიით სარგებლობენ - მოგზაურობით, გართობით თუ ოჯახის წევრების სწავლითა თუ ცხოვრებით დასრულებული. ამ თვალთმაქცობას კი ბოლო უნდა მოეღოს.
ჩვენ ვიბრძვით, მაგრამ როგორც ყოველთვის, ევროპის ზურგი უნდა ამაგრებდეს ჩვენს ბრძოლას... საქართველო არასდროს იქნება „რუსული სამყაროს“ ნაწილი, რადგან მჯერა, არც პუტინისტურ რუსულ სამყაროს უწერია დიდი დღე, და ამ ბრძოლაში ყველა ერთიანები უნდა ვიყოთ.
ტერორი და ომი მუდმივ რეალობად არ უნდა იქცეს ევროპაში", - თქვა ლაშა ბუღაძემ ევროპარლამენტში სიტყვით გამოსვლისას.
