40 წლის წინ პირველი საცდელი სინჯარის ბავშვი, ლუიზ ბრაუნი, დაიბადა.  პირველი სინჯარის ბავშვი 1978 წლის 25 ივლისს ოლდემში (ინგლისი)  დაიბადა და ქვეყანას პატარა ლუიზა ჯოი ბრაუნი მოევლინა. ლუიზა იყო პირველი ადამიანი, რომელიც სინჯარაში ჩაისახა.

მის დაბადებამდე ცხრა თვის წინ, ხელოვნური განაყოფიერების ანუ in vitro განაყოფიერების (ივგ) საშუალებით მისი სიცოცხლე ლაბორატორიაში ჩაისახა. ლუიზას დედის ორგანიზმიდან აღებული კვერცხუჯრედი სპეციალურ სინჯარაში გაანაყოფიერეს. ორ-დღენახევრში ეს კვერცხუჯრედი რვა მიკროსკოპულ უჯრედად დაიყო და უჯრედთა ეს მასა ნორმალურად განვითარების მიზნით დედის საშვილოსნოში გადაიტანეს. ლუიზას დაბადებით უნაყოფობის მკურნალობის ისტორიაში ახალი ერა დაიწყო.

ივგ-მ გზა გაუხსნა მეთოდს, რომელიც დღეს დამხმარე რეპროდუქციულ ტექნოლოგიად (დრტ) არის ცნობილი. ამაში შედის სხვადასხვა სახის უნაყოფობის მკურნალობა, რომლის დროსაც ხდება კვერცხუჯრედისა თუ სპერმატოზოიდის ხელოვნურად შერწყმა. განვიხილოთ რამდენიმე მაგალითი. 1984 წელს ერთმა კალიფორნიელმა (აშშ) ქალმა გააჩინა ბავშვი, რომელიც სხვა ქალის კვერცხუჯრედიდან იყო განვითარებული. იმავე წელს ავსტრალიაში დაიბადა ბავშვი, რომელიც გაყინული ემბრიონის განვითარების შედეგად იშვა. 1994 წელს კი იტალიაში 62 წლის ქალმა დაბადა ბავშვი, რომელიც სხვა ქალისა და თავისი ქმრის სპერმატოზოიდის ხელოვნურად შერწყმის შედეგად იყო განვითარებული.