ადამიანის უფლებათა ცენტრი ე. წ. ციანიდის საქმეზე გამოტანილ განაჩენს აფასებს და აცხადებს, რომ საქმის დახურულ რეჟიმში განხილვის აუცილებლობა არ არსებობდა.
,,ადამიანის უფლებათა ცენტრი არ იზიარებს ე. წ. ციანიდის საქმეზე თბილისის საქალაქო სასამართლოს მიერ გამოტანილ განაჩენს, რომლის ძალითაც დეკანოზ გიორგი მამალაძეს 9 წლით თავისუფლების აღკვეთა მიესაჯა.
ადამიანის უფლებათა ცენტრის იურისტი უშუალოდ იყო ჩართული სასამართლო პროცესში და იცავდა დეკანოზ გიორგი მამალაძის ინტერესებს, რა გზითაც ორგანიზაციამ მიიღო სრული ინფორმაცია როგორც უშუალოდ საქმეში არსებული დარღვევების, ისე თვითონ სასამართლო პროცესის ხარვეზების შესახებ.
ე. წ. ციანიდის საქმის განხილვა სასამართლოში მთელი 6 თვის განმავლობაში დახურულ რეჟიმში მიმდინარეობდა, რისი აუცილებლობაც არ არსებობდა. სასამართლო სხდომების დახურვის დღიდან ადამიანის უფლებათა ცენტრი მოუწოდებდა სასამართლოს, გაეხსნა სასამართლო პროცესი და მხოლოდ საჭიროების შემთხვევაში მომხდარიყო კონკრეტული სასამართლო სხდომის დახურვა.
ადამიანის უფლებათა ცენტრს მიაჩნია, რომ პროცესის დახურვით სასამართლომ ხელი შეუწყო მართლმსაჯულების გამჭვირვალობის ხარისხისა და სასამართლოსადმი საზოგადოების ნდობის შემცირებას. მით უფრო, როცა საქმე ეხება რეზონანსულ საქმეს, რომლის მიმართაც საზოგადოების ინტერესი თავიდანვე დიდი იყო. ამიტომაც სასამართლო პროცესი ყველა დაინტერესებული მოქალაქისთვის უნდა ყოფილიყო ღია.
სისხლის სამართლის საქმეზე 6 თვის განმავლობაში სასამართლომ დაჩქარებულ რეჟიმში დაკითხა 120 მოწმემდე, გამოიკვლია მტკიცებულებების 10 ტომი, მოისმინა გამომძიებელთა და თბილისის საერთაშორისო აეროპორტის თანამშრომელთა ჩვენებები, ასევე მოისმინა სრული აუდიო და ვიდეო ჩანაწერები, სადაც ჩანს, რომ საქმის მთავარი მოწმე - ირაკლი მამალაძე ახდენდა დეკანოზ გიორგი მამალაძის საუბრის პროვოცირებას. სასამართლომ ვერსად მოისმინა, რომ გიორგი მამალაძე გეგმავდა საპატრიარქოს მდივან-რეფერანტის, შორენა თეთრუაშვილის, ან საერთოდ ვინმეს მკვლელობას. სასამართლომ ვერ მოისმინა, თუ სად, ვისგან, როგორ შეიძინა ციანიდი დეკანოზმა იმ პირობებში, როცა საგამოძიებო ორგანოები უწყვეტ რეჟიმში ახორციელებდნენ მის ფარულ მიყურადებას.
სასამართლომ ვერ მოისმინა არგუმენტირებული პასუხები საგამოძიებო ორგანოებისგან, თუ რატომ არ არსებობს დეკანოზის ბარგის დათვალიერების, მისი ჩხრეკის დამადასტურებელი ვიდეომასალა, როცა არსებობს ნაკლებმნიშვნელოვანი საგამოძიებო მოქმედებების ვიდეოჩანაწერები.
დღეს სასამართლომ დეკანოზ გიორგი მამალაძის მიმართ გამამტყუნებელი განაჩენი დაადგინა საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსის მე-18, 108-ე მუხლებით, რაც გულისხმობს განზრახ მკვლელობის მომზადებას. თუმცა, ბრალდების მიერ საქმეზე არსებული ანგარების მოტივი სასამართლომ ბრალდების მხარისგან არ გაიზიარა. ანგარების მოტივის გამორიცხვით ფაქტობრივად გამამართლებელი განაჩენის წინაპირობა შეიქმნა, მაგრამ სასამართლომ პროკურატურის ბრალდება გადააკვალიფიცირა და მკვლელობის მომზადების მოტივად საქმის მასალებით სრულიად დაუდასტურებელი შურისძიება მიუთითა.
ადამიანის უფლებათა ცენტრი მიიჩნევს, რომ ე. წ. ციანიდის საქმეზე დაირღვა თანასწორობისა და შეჯიბრებითობის პრინციპი; ხელისუფლების მაღალი თანამდებობის პირებმა გიორგი მამალაძის მიმართ უხეშად დაარღვიეს უდანაშაულობის პრეზუმფცია; პროკურატურის მიერ სასამართლოსთვის წარდგენილია დეკანოზის პირადი ცხოვრების ამსახველი, მაგრამ ბრალდებასთან კავშირში არმყოფი მასალები; ერთიანი სისხლის სამართლის საქმე გაყოფილია; დაუდასტურებელია ციანიდის შეძენის ფაქტი; დარღვეულია ადამიანის უფლებათა ევროპული კონვენციით გარანტირებული სამართლიანი სასამართლოს უფლება“, - აცახდებენ ორგანიზაციაში.
