მზარდი სამომხმარებლო დანახარჯები და გაღრმავებული რეგიონული ვაჭრობა მნიშვნელოვანწილად წაახალისებს აზიის განვითარებადი ქვეყნების ეკონომიკებს 2013-2014 წლებში, განსაკუთრებით კი აშშ-სა და ევროპის ქვეყნების ეკონომიკური აქტივობის შესუსტების ფონზე, ნათქვამია აზიის განვითარების ბანკის (ADB) ახალ ანგარიშში.
"ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკის ეკონომიკური აღმავლობა და სამხრეთ-აღმოსავლეთ აზიის ქვეყნების წინსვლა საგრძნობლად ზრდის რეგიონის განვითარების ტემპებს 2012 წელთან შედარებით. ადგილობრივი დანახარჯები, სამომხმარებლო თვალსაზრისით, ეკონომიკური ზრდის ძირითადი მამოძრავებელია და ამცირებს განვითარებული ქვეყნების ბაზრებზე დამოკიდებულებას, რაც მისასალმებელია" - აღნიშნა აზიის განვითარების ბანკის მთავარმა ეკონომისტმა ჩანგიონგ რეემ.
აზიის განვითარების ბანკის მთავარი ყოველწლიური ეკონომიკური გამოცემა, Asian Development Outlook 2013 (ADO 2013), დღეს გამოქვეყნდა და მისი პროგნოზით აზიის განვითარებადი ქვეყნების მთლიანი შიდა პროდუქტის ზრდა 2013 წელს 6.6% შეადგენს, ხოლო 2014 წელს - 6.7%. 2012 წლის რეგიონულმა ზრდამ 6.1% შეადგინა. A
ანგარიში ასევე ხაზს უსვამს აშშ-ს ვალთან დაკავშირებით, ევროზონაში გასატარებელი მკაცრი ზომებისადმი უმოქმედობით და აზიაში სასაზღვრო კონფლიქტებით პროვოცირებული მზარდი დაძაბულობით გამოწვეულ პოლიტიკურ რისკებს. ანგარიშის თანახმად, რეგიონის ხელსაყრელი ფისკალური მდგომარეობა საჭიროებს გამყარებას შემოსავლების ეფექტური ზრდის, უკეთესი მართვისა და სხვა გრძელვადიანი სტრუქტურული საკითხების გადაწყვეტის კუთხით.
ანგარიშის თანახმად, ეკონომიკური აქტივობა გამოიწვევს ფასების ზრდას და ინფლაცია 2012 წელს არსებული 3.7%-დან გაიზრდება 4.0%-მდე 2013 წელს და 4.2%-მდე 2014 წელს. ამ ეტაპზე, ფასებზე აღნიშნული ზეწოლა მართვადია, თუმცაღა მოითხოვს ზედმიწევნით კონტროლს, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც მზარდი კაპიტალური შემოდინებები ახალისებენ აქტივების ბაზრის სპეკულაციურ მხარეს.
ქვერეგიონებს შორის, აღმოსავლეთ აზია დიდწილად განაპირობებს ზრდის ტემპებს ნავარაუდევი მაღალი 7.1% ზრდის მაჩვენებლით 2013 და 2014 წლებში. ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკა - მსოფლიოს მეორე უდიდესი ეკონომიკა - სავარაუდოდ გაიზრდება 8.2%-ით 2013 წელს და ეს მზარდი ადგილობრივი
მოთხოვნისა და გაზრდილი ექსპორტის ხარჯზე მიიღწევა. აღნიშნული ზრდა დადებით გავლენას მეზობელი ქვეყნების ეკონომიკებზეც იქონიებს. 2014 წელს ზრდა შედარებით შენელდება 8.0%-ის ნიშნულზე, რადგან მთავრობა შეეცდება შეარბილოს ეკონომიკური ზრდის გარემოზე უარყოფითი ზემოქმედების ზეგავლენა და ასევე შემოსავლების უთანასწორო გადანაწილების საკითხები დაარეგულიროს.
სამხრეთ აზიის შედარებით სუსტი ეკონომიკური ზრდის ორწლიანი პერიოდი დასრულდება და 2013 წელს ზრდა 5.7%-ს მიაღწევს, ხოლო 2014 წელს 6.2%-ით შეიცვლება. ინდოეთი წამყვან ადგილს დაიკავებს, შესაბამისად, 6.0% და 6.5% ზრდის ტემპებით, თუმცაღა, მოსახლეობის რიცხოვნობით მსოფლიოში მეორე ადგილზე მყოფი ქვეყანა კვლავაც განაგრძობს ბრძოლას საკუთარი პოტენციალის სრულად რეალიზებისთვის, იმ ფონზე, როდესაც აწყდება სირთულეებს სტრუქტურული და ეკონომიკური პოლიტიკის საკითხებში.
ანგარიშის თანახმად, სამხრეთ-აღმოსავლეთ აზია ერთადერთი რეგიონია, რომლის წლიურმა ზრდამ 2012 წელს იმატა, რასაც წინ უძღვოდა ტაილანდის მოძლიერება და ფილიპინების მოსახლეობაში მნიშვნელოვანი ხარჯვითი ზრდა. განვითარება, სავარაუდოდ, კვლავ გაგრძელდება, მზარდი მოხმარების, ინვესტიციების შემოდინებისა და რეგიონის შიგნით ვაჭრობის დონის გაღრმავების ფონზე და მთლიანი შიდა პროდუქტის ზრდა 5.4%-ის ნიშნულზე დაფიქსირდება 2013 წელს, ხოლო 2014 წელს 5.7%-ს მიაღწევს. 2015 წლისთვის დაგეგმილი სამხრეთ-აღმოსავლეთ აზიის ქვეყნების ასოციაციის ეკონომიკური კავშირის ამოქმედება გაზრდის ვაჭრობის მოცულობებს ამ ბლოკის ფარგლებში და საექსპორტო ბაზრების დივერსიფიკაციას შეუწყობს ხელს.
მომხმარებელთა დანახარჯების მნიშვნელოვანი ზრდა, განსაკუთრებით ყაზახეთსა და აზერბაიჯანში, ხელს შეუწყობს ცენტრალურ აზიის განვითარებას, სადაც ზრდა 2013 და 2014 წლებში შესაბამისად 5.5% და 6.0%-ს მიაღწევს. ზოგიერთი მნიშვნელოვანი საზოგადოებრივი სამშენებლო პროექტის დასრულებით, პაპუა ახალ გვინეაში ბუნებრივი თხევადი აირის მილსადენის მშენებლობის ჩათვლით, 2013 წელს ზრდა წყნარი ოკეანის აუზის ქვეყნებში 5.2%-მდე შემცირდება. 2014 წელს კი ზრდის ტემპი იმატებს და 5.5%-ს მიაღწევს, როდესაც მილსადენის ექსპლუატაციაში შესვლით ექსპორტის დონე გაიზრდება, ხოლო ქვერეგიონში ახალი სამშენებლო სამუშაოები დაიწყება, მათ შორის ციკლონით გამოწვეული ზარალის აღმოსაფხვრელი აღდგენითი სამუშაოებიც.
ტურიზმის დონის ზრდა ასევე იქონიებს დადებით გავლენას წყნარი ოკეანის აუზის ზოგიერთ ქვეყანაზე.