უსაფუძვლო შიში, რომელიც ადამიანს ეუფლება, ხშირად სხვებისთვის გაუგებრობის მიზეზი ხდება. გარშემომყოფთათვის რთული გასაგებია, როგორ შეიძლება სრულიად უვნებელი და ჩვეულებრივი ნივთების გეშინოდეს. თუმცა აუცილებელია გესმოდეს, რომ სწორედ მსგავსი გაუგებრობისგან იტანჯება ბევრი ადამიანი. მსგავსი გრძნობების არალოგიკურობა და არათანმიმდევრობა კარგად ესმის ადამიანს, მაგრამ ამ შიშისაგან თავის დახსნა უკიდურესად ძნელია. უპირველესად, აუცილებელია ადამიანი მიუახლოვდეს ამ შიშს დღითიდღე, სანამ არ შეძლებს მჭიდროდ მიახლოებას.
თავდაპირველად თითქმის არავის გამოსდის ჩახედოს შიშს თვალებში, თუნდაც შორიდან, ამიტომ არ უნდა გაგვიკვირდეს ის საშინელება, რომელიც თავს დაატყდა ადამიანს. მას შემდეგ, რაც ავადმყოფი შეძლებს დაუპირისპირდეს შიშს, ყოველი ძაღლი არ მოეჩვენება კოშმარულად, ცეცხლოვანი თვალებით, ხოლო ჭექა-ქუხილი, რომელიც მოულოდნელად დაიწყო დამღლელი პაპანაქების შემდეგ, არა საშინელების განცდას, არამედ მხიარული ემოციებს გამოიწვევს.
