რუსეთ-საქართველოს ომის სამი წლისთავი ისევ მსოფლიო მედიის ყურადღების ცენტრშია. გაზეთ The New Yorker-ის აზრით, ომის მესამე წლისთავი მხარეებმა კონფლიქტის ნარატივის კონტროლს მოანდომეს.
როგორც ჟურნალისტი ჯულია ლოფი წერს, ომიდან სამი წლის შემდეგაც ცოტა რამ თუ გაირკვა იმის თაობაზე, თუ როგორ დაიწყო ომი, როგორ წარიმართა, რა მემკვიდრეობა დატოვა და საერთოდ, რა შეიძლება მას დაარქვა.
"რუსეთის სახელმწიფო ტელევიზიამ მაყურებელს ტიპურად უხეში ვერსია შესთავაზა, აჩვენა რა მემორიალური აქცია სამხრეთ- ოსეთის დედაქალაქ ცხინვალში. მოტირალმა ოსებმა ცაში თეთრი ბურთები გაუშვეს და სანთლები დაანთეს, რომელიც ტროტუარზე ქმნიდა წარწერას „ჩვენ გვახსოვს", კადრს მიღმა კი რეპორტიორის ხმა გვიხსნიდა, რომ ეს „საქართველოს აგრესიის მსხვერპლთა ხსოვნისადმი" მიძღვნილი გლოვაა. „ისინი მოკლეს მხოლოდ იმიტომ, რომ ეს საქართველოს პრეზიდენტმა ბრძანა" -ამბობდა კორესპონდენტი დაინტერესებული იმით „თუ როდის მიიღებენ კრიმინალები საზღაურს". მაგრამ რა თქმა უნდა, ყველაფერი ასე მარტივად არ იყო. „ცხინვალ"-ი (ქალაქის ორიგინალური სახელწოდების „ცხინვალი"-ს პოსტ-ომისეული ვერსია) რუსიფიცირებულია", - ნათქვამია სტატიაში.
მასში ასევე აღნიშნულია, რომ ომიდან სამი წლისთავზე ცოტა რამ თუ მოგვარდა.
"სამი წელი გავიდა მას შემდეგ რაც სროლა შეწყდა, მაგრამ ცოტა რამ თუ მოგვარდა. რეგიონი მისთვის ნაცნობ, გაყინული კონფლიქტის მდგომარეობას დაუბრუნდა. სამხრეთ-ოსეთი და აფხაზეთი შესაძლოა ფორმალურად დამოუკიდებლები არიან, თუმცა ისინი მხოლოდ რუსეთმა, ვენესუელამ, ნიკარაგუამ და სავარაუდოდ, წყნარი ოკეანის კუნძულმა სახელმწიფომ ნაურუმ აღიარეს", - წერს ჟურნალისტი.
