სულის უკვდავების საკითხი კვლავინდებურად რჩება მეცნიერების ინტერესის საგნად.
ყველასათვის ცნობილია, რომ დოქტორ რაიმონდ მოუდის კვლევა საოცარ მოვლენასთან დაკავშირებით: კლინიკური სიკვდილისას სუბსტანცია, რომელმაც დატოვა ადამიანის სხეული, განაგრძობდა ირგვლივ არსებული მოვლენების აღქმას.
შემდგომ მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყნებში ჩატარებულმა კვლევებმა შემდეგი სტატისტიკა წარმოაჩინა: ადამიანების 40 % რომელთაც გადატანილი ქონდათ კლინიკური სიკვდილი გააჩნდათ ისეთივე შეგრძნება როგორიც მოუდს აქვს აღწერილი. ყველამ განიცადა გვირაბში გასვლის ეფექტი, რომლის ბოლოსაც სინათლე იყო.
წლების წინ პეტერბურგელმა ექიმებმა დააფიქსირეს სუბსტანცია, რომელიც სიკვდილის მომენტში ადამიანის სხეულს ტოვებს.
ამერიკელი მეცნიერები უფრო წინ წავიდნენ და მათ განსაზღვრეს, რომ ამ „რაღაცის" წონა 2-დან 6 გრამამდეა.
მრავალი ათასი წელია არსებობს იმის რწმენა, რომ ადამიანს ფიზიკური სხეუილის გარდა აქვს უფრო უხიულავი, მაგრამ იმავდროულად მატერიალური სხეულებიც.
სწორედ ამ სხეულებს მიიჩნევენ ადამიანის არსის, მისი გონების, სურვილებისა და გრძნობის მთავარ გამოხატულებად.
მას შემდეგ რაც მეცნიერებმა წარმოადგინეს ჰიპოთეზა, რომ სწორედ ასეთი სხეულები წარმოადგენენ განსაკუთრებული ენერგიის ნაირსახეობას, მათ მიერ გამოცხადებული იქნა ზემსუბუქ სხეულებზე რომლებიც სხვადასხვა ველებშია განლაგებული.
