"ვიქტორ იუშჩენკოსთან შედარებით, რომელიც უკიდურესად ანტირუსულ პოლიტიკას ატარებდა, უკრაინის ახლანდელი პრეზიდენტი ვიქტორ იანუკოვიჩი კი მისი სრული წინაღმდეგობაა. რუსეთის შავი ზღვის ფლოტისათვის ვადის გაგრძელებით 2042 წლამდე, რუსული ენისათვის უკრაინაში მეორე სახელმწიფო ენად გამოცხადების მცდელობის გამო და კონსტიტუციის ცვლილების შეტანით საპრეზიდენტო სისტემის დაბრუნებით იანუკოვიჩმა ცხადჰყო, რომ ვლადიმერ პუტინის სახელმწიფო მმართველობის მაგალითის მიმდევარია", _ წერს კუზე და იანუკოვიჩის პრეზიდენტობას - "უკრაინაში პუტინიზმის გაძლიერებად" ახასიათებს.

ანალიტიკოსი აღნიშნავს, რომ შავი ზღვის ფლოტისათვის ვადის გაგრძელების ხელშეკრულებაზე ხელის მოწერით იანუკოვიჩმა დე-ფაქტო უკრაინის ნაწილზე კონტროლი რუსეთს გადასცა.

"ვიქტორ იანუკოვიჩმა დაარღვია თავისი ქვეყნის სუვერენიტეტი და უკრაინა მოსკოვზე დამოკიდებული გახადა. იანუკოვიჩმა პრაქტიკულად სტავროპოლზე კონტროლი რუსეთს გადასცა", _ აცხადებს კუზე და დასძენს, რომ თავის მხრივ რუსეთისათვის უკრაინა მომგებიან პარტნიორს წარმოადგენს.

"ნებისმიერი დემოკრატიული წარმონაქმნები უკრაინაში, სადაც მოსახლეობის თითქმის ნახევარი ეთნიკური რუსები არიან, რუსეთს გამოწვევებს უგზავნის. რუსეთისთვის კი ხელსაყრელია, რომ ვიქტორ იანუკოვიჩი რაც შეიძლება დიდი ხანი მართავდეს უკრაინას", _ აცხადებს ექსპერტი და დასძენს, რომ რუსეთის ინტერესები უკრაინაში სულ მცირე სამი ასპექტისკენაა მიმართული - "რუსეთი დაინტერესებულია, რომ უკრაინა მოსკოვისათვის სასურველი პოლიტიკური კურსით განვითარდეს. რუსეთის პირობაა უკრაინა ქვეყნის

აღმოსავლეთ ტერიტორიების წარმომადგენლებმა მართონ, სადაც რუსული მოსახლეობა ჭარბობს და არავითარ შემთხვევაში "ნარინჯისფერი" ოპოზიციის წარმომადგენლებმა. ამასთან ერთად, რუსეთი კატეგორიული წინააღმდეგია იმისა, რომ უკრაინა ნატოში ან ევროკავშირში გაწევრიანდეს".

"იანუკოვიჩი კიდევ უფრო ღიაა რუსეთთან თანამშრომლობისთვის, ვიდრე თავის დროზე ალექსანდრე ლუკაშენკო იყო, რომელიც ლოიალური იანუკოვიჩისაგან განსხვავებით საბჭოური ეპოქის ნაციონალისტია. დღეს უკრაინისათვის მთავარი საკითხი მდგომარეობს იმაში თუ როგორი რეაქცია ექნება იანუკოვიჩის პოლიტიკაზე უკრაინის ოპოზიციას", _ ასკვნის ავტორი და მეორე "ნარინჯისფერი რევოლუციის" მოხდენის შესაძლებლობას არ გამორიცხავს, როგორც შედეგს იანუკოვიჩის მხრიდან "პუტინური მოქმედებების" გაძლიერებისა.

ტარას კუზე მიიჩნევს, რომ ვიქტორ იანუკოვიჩის რეგიონების პარტიამ ე.წ. პანდორას ყუთი გახსნა იმით, რომ ყირიმის სეპარატისტულ მოძრაობებთან კავშირები განაახლა. ამით, პრეზიდენტმა ყირიმში კონფლიქტურობის ამაღლებას შეუწყო ხელი.

"ყირიმის პარლამენტი იყო ერთადერთი პოლიტიკური ძალა დსთ-ს ტერიტორიაზე, რომელმაც აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის დამოუკიდებლობა აღიარა", _ აცხადებს კუზე და მის აზრს აშშ-ს მშვიდობის ინსტიტუტის ექსპერტი უილიამ ტეილორიც ეთანხმება.

"ყირიმი დღეს უკრაინის სუვერენიტეტისათვის სერიოზულ საფრთხეს წარმოადგენს. იანუკოვიჩის წინაშე დღეს დგას ამოცანა არ დაუშვა იქ ქართული სცენარის განმეორების პროვოცირების შესაძლებლობა, რომლის განხორციელების შემთხვევაშიც რუსეთი უკრაინის ტერიტორიაზე თავის ჯარს შეიყვანს", _ აცხადებს ტეილორი და დასძენს, რომ უკრაინის პროდასავლურმა ძალებმა საქართველოს პრეზიდენტის შეცდომა არ უნდა გაიმეორონ და აშშ ან დასავლეთის ჩარევის მაინცდამაინც დიდი იმედი არ უნდა ჰქონდეთ.

თავად იანუკოვიჩი კი, ტეილორის აზრით, ყველანაირად შეეცდება რუსეთთან ურთიერთობები არ დაძაბოს.