ხვალ, როდესაც რუსეთის პრემიერ-მინისტრი ვლადიმერ პუტინი სტამბულში ჩავა და თავის თურქ კოლეგასთან რეჯებ ტაიიპ ერდოღანთან და თურქეთის პრეზიდენტთან აბდულა გიულთან საკითხთა ფართო სპექტრს განიხილავს ნაკლებსავარაუდოა, რომ მათ განსახილველ საკითხთა დღის წესრიგში საქართველოში არსებული მოუგვარებელი კონფლიქტების _ აფხაზეთისა და ე.წ. სამხრეთ ოსეთის შესახებ საკითხის განხილვა იყოს შეტანილი", _ წერს თურქულ გაზეთ " Today's Zaman "-ში გამოქვეყნებულ სტატიაში საერთაშორისო ჯგუფის ევროპული პროგრამის დირექტორი საბინა ფრეიზერი და აღნიშნავს, რომ ეს არა მხოლოდ დასანანია, არამედ უცნაურიცაა _ სამხრეთ ოსეთში და აფხაზეთში, თურქეთის საზღვრიდან 150 კილომეტრის მოშორებით, რუსეთმა 8 000 დან 10 000 მდე სამხედრო განალაგა. ამ ტერიტორიებზე არსებული სიტუაცია კი რა თქმა უნდა, მნიშვნელოვანია, რუსეთისა და თურქეთის თანამშრომლობის უსაფრთხოების თვალსაზრისით.
"2008 წლის აგვისტოში, საქართველოსთან ომის დაწყების შემდეგ რუსეთმა აფხაზეთისა და ე.წ. სამხრეთ ოსეთის დამოუკიდებლობა აღიარა და მას შემდეგ, მათი დამოკიდებულება რუსეთზე განუხრელად იზრდება. მთელი მსოფლიო, ოთხი ქვეყნის გამოკლებით აფხაზეთსა და ე.წ. სამხრეთ ოსეთს საქართველოს განუყოფელ ნაწილებად მიიჩნევს. თუმცა კონტაქტები საქართველოს, აფხაზეთსა და ე.წ. სამხრეთ ოსეთს შორის არ არსებობს, მათ შორის არ არის თავისუფალი გადაადგილება 20 000 დევნილი კი თავის სახლში ვერ ბრუნდება", _ ნათქვამია სტატიაში.
ავტორი ასევე აცხადებს, რომ ე.წ. სამხრეთ ოსეთში რუსეთი აკომპლექტებს მთავრობის 99 %, ახდენს ბიუჯეტში ფორმირებას და უზრუნველყოფს უსაფრთხოებას მინიმუმ 4 000 ჯარისკაცითა და 800 მესაზღვრით. მოსახლეობა იქ 30 000 არ აღემატება. რუსეთის მიერ გაღებულმა სახსრებმა (840 მილიონი აშშ დოლარი) კი მნიშვნელოვნად როდი შეცვალა იქ არსებული მდგომარეობა ადგილზე არსებული კორუფციის გამო. "ოსების ეკონომიკა რუსი სამხედრო და სამშენებლო პერსონალისათვის მომსახურების შემთავაზებლად იქცა. დღეს ე.წ. სამხრეთ ოსეთს ცოტა რამ თუ განასხვავებს რუსეთის ჩრდილოკავკასიური რესპუბლიკებიდან", _ ნათქვამია სტატიაში.
რუსეთის მიერ ოკუპირებულ საქართველოს მეორე რეგიონზე _ აფხაზეთზე საუბრისას, კი სტატიის ავტორი წერს, რომ "აღიარებისა და დახმარების სანაცვლოდ, რუსეთმა აფხაზეთისაგან მიიღო უძვირფასესი სტრატეგიული აქტივები. მან (რუსეთმა) გამოყო 465 მილიონი აშშ დოლარი აფხაზეთში თავის სამხედრო ბაზების მოდერნიზაციისა და მშენებლობისათვის, მათ შორის გუდაუთის სამხედრო ბაზისათვის სადაც სამხრეთ კავკასიაში უმსხვილესი სამხედრო აეროდრომია განთავსებული", _ წერს საბინა ფრეიზერი და აღნიშნავს, რომ აფხაზეთიდან გამოდევნილი 210 000 ეთნიკური ქართველი, ადგილობრივი მოსახლეობა _ "მთელი ამ დროის განმავლობაში ამ ანკლავმა საკუთარი სახელმწიფოებრივი ინსტიტუტების, კანონების, ეკონომიკის შექმნა დაიწყო. ახლა მრავალი აფხაზი უკმაყოფილოა მოსკოვის გავლენის ზრდით, თუმცა მიუხედავად ამისა მაინც მოსკოვისკენ იყურებიან", _ ნათქვამია სტატიაში.
ასევე, საბინა ფრეიზერი აღნიშნავს, რომ რუსეთი აფხაზეთისა და ე.წ. სამხრეთ ოსეთის ტერიტორიაზე არ უშვებს ევროკავშირის დამკვირვებლებს. თავის დროზე, მან (რუსეთმა) ვეტო დადო ე.წ. სამხრეთ ოსეთში ეუთოს მისიის, ხოლო აფხაზეთში გაეროს მისიის საქმიანობის გაგრძელებას.
"რუსეთი ასევე არ აპირებს 2008 წელს ხელმოწერილი ცეცხლის შეწყვეტის შეთანხმების შესრულებას, რომლის მიხედვითაც მან თავისი სამხედრო კონტიგენტი 7 აგვისტომდე არსებულ პოზიციებზე უნდა დააბრუნოს.
რუსეთი აპირებს აფხაზეთი და ე.წ. სამხრეთ ოსეთი საქართველოს და ნატოს წინააღმდეგ მიმართულ სამხედრო ბუფერულ ზონებად გადააქციოს. ბოლო ხუთი წლის განმავლობაში რუსეთისა და თურქეთის ლიდერები ხუთჯერ შეხვდნენ ერთმანეთს.
ახლა ყველაზე კარგი დროა იმისათვის, რომ წინ წამოიწიოს საკითხმა მიმდინარე მილიტარიზაციის, მომავალში რუსეთ-საქართველოს ურთიერთობების და ასევე აფხაზეთისა და ე.წ. სამხრეთ ოსეთის შესახებ", _ წერს საბინა ფრეიზერი და სტატიის ბოლოს ხაზგასმით აღნიშნავს, რომ "ჯერ ჯერობით ვერც აშშ-მა და ვერც ევროკავშირმა რუსეთის პრემიერი ვერ დაითანხმა იმაზე, რომ შეასრულოს ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ ხელშეკრულება და დაუშვას საერთაშორისო დამკვირვებლები აფხაზეთისა და ე.წ. სამხრეთ ოსეთის ტერიტორიაზე.
იმ შემთხვევაში თუ თურქეთს თავის თავზე რეგიონალური ლიდერის როლის აღება სურს მან მოსალოდნელ შეხვედრაზე საქართველოს თემის იგნორირება არ უნდა მოახდინოს", _ აცხადებს სტატიის ბოლოს საბინა ფრეიზერი.
