„კი, რუსეთმა მას ტერიტორიები წაართვა, მათი დამოუკიდებლობა აღიარა, მაგრამ ეს ხომ მიხეილ სააკაშვილის ბრალი იყო, მან პირველმა დაიწყოო"
ჟურნალ "ოგონიოკისთვის" მიცემულ ინტერვიუში ცნობილი რუსი პოლიტოლოგი, აკადემიკოსი ალექსი არბატოვი რუსეთ-ამერიკის დაპირისპირების განსაკუთრებულობაზე საუბრობს, აანალიზებს ცივი ომის შემდგომ მოვლენებს და ასკვნის, რომ ორი ქვეყნის ურთიერთობებში დაძაბულობისა და განმუხტვის პერიოდები ერთმანეთს ცვლიან, „შეიმჩნევა განსაზღვრული სინუსოიდა". ინტერვიუში ალექსი არბატოვი საქართველოსაც მოიხსენიებს (ესაუბრება სვეტლანა სუხოვა).
„თანამედროვე ისტორიულ მომენტში რუსულ-ამერიკულ ურთიერთობებში „განმუხტვის" პერიოდად შეიძლება ჩავთვალოთ პრეზიდენტად დიმიტრი მედვედევის არჩევა, მისი მცდელობები დასავლეთთან ურთიერთობის გამოსწორების მიზნით, რომელიც ჯერ კიდევ 2008 წლის ქართული კრიზისამდე იყო გართულებული, თანაც ეს მოხდა ძირითადად აშშ-ისა და ევროკავშირის მიზეზით. ისინი ხომ რუსეთს იგივედ მიიჩნევდნენ, როგორსაც 1990-იან წლებში თვლიდნენ. რუსეთი კი, როგორც ახლა ამბობენ, „მუხლებზე დგებოდა", წელში იმართებოდა და ყურადღებას ითხოვდა, თავის ინტერესებს აცხადებდა. გავიხსენოთ ვლადიმერ პუტინის ცნობილი გამოსვლა მიუნხენში 2007 წელს... აი, ამ დროს შედარებით „ლიბერალური" დიმიტრი მედვედევის გამოჩენა და მისი მშვიდობიანი ფრაზები („თავისუფლება სჯობს არათავისუფლებას", „პარტნიორობა მოდერნიზაციისათვის") დასავლეთს მოეწონა... მაგრამ საქმე ლაპარაკს არ გასცილებია. რუსეთ-საქართველოს კონფლიქტის შემდეგ დასავლეთი კიდევ რაღაცას ელოდა: „კი, რუსეთმა მას ტერიტორიები წაართვა, [აფხაზეთ-სამხრეთ ოსეთის] დამოუკიდებლობა აღიარა, მაგრამ ეს ხომ მიხეილ სააკაშვილის ბრალი იყო, მან პირველმა დაიწყოო". ფაქტიურად, მეორე „კემპ-დევიდის" მოწმენი გავხდით. ამის შემდეგ კი, რადგან მთავარი პრობლემა მოუგვარებელი დარჩა, ყოველგვარი „გადატვირთვის" მიუხედავად, გაჩნდა უკრაინის პრობლემა და მსოფლიო „მეორე კარიბის კრიზისს" მიუახლოვდა...
მთვარი პრობლემა, რომელიც მე ვახსენე, პოსტსაბჭოთა სივრცის პერსპექტივაშია: რა არის ეს - რუსეთის განსაკუთრებული კანონიერი ინტერესების სფერო თუ რეგიონი, სადაც დასავლეთი უნდა შევიდეს, რათა რუსეთს დომინირების აღდგენის საშუალება არ მიეცეს? ორივე მხარემ, დასავლეთმაც და რუსეთმაც, გადაწყვეტილებები მიიღეს, მაგრამ მათი თანხვედრა არ მოხდა. ამ ყველაფერმა სიტუაცია საქართველოს კრიზისამდე მიიყვანა, მაგრამ ეს ჯერ მცირე შეხლა-შემოხლა იყო... ახლა უკრაინის ირგვლივ ბრძოლა სრული პროგრამით მიდის. საბოლოო ჯამში ჩვენ მივედით მეოთხედი საუკუნის წინანდელ სიტუაციამდე, ისევ სერიოზულად დავფიქრდით რუსეთსა და დასავლეთს შორის შეიარაღებული კონფლიქტის სავარაუდო შესაძლებლობაზე", - ამბობს აკადემიკოსი ალექსი არბატოვი.