„მანამ ვიდრე დასავლეთი დაკავებული იყო ქვეყნის სახელად ერაყი ხელახალი აღმოჩენით კრემლი არც თუ ისე უჩუმრად აგრძელებდა ბოევიკების მხარდაჭერას. მან ასევე გადაუკეტა უკრაინას გაზი და ახლა თავის ჯარს კვლავ უკრაინის საზღვართან უყრის თავს",_ წერს ავტორი.
მისივე თქმით, რუსეთი უკრაინაში აწარმოებს ომს „დისტანციური მართვით" და ის შენიღბვის დოქტრინას იყენებს.

„მაგრამ ხანდახან ნიღაბი ცურდება სახიდან. სავარაუდოდ ასე მოხდა 12 ივნისს, როდესაც უკრაინის მთავრობამ განაცხადა, რომ სამი რუსული ტანკი უკრაინის ტერიტორიაზე „დოლჟანსკის" საგუშაგოდან შევიდა",_ წერს ავტორი და აღნიშნავს, რომ რუსულმა მედიამ უმალ გამოაცხადა, რომ ეს უკრაინის შეიარაღებული ძალების ტანკებია, თუმცა უკრაინის ხელისუფლებას თავისი ტანკების ხელში ჩაგდების შესახებ არავითარი ინფორმაცია არ გაუვრცელებია. „როგორც წესი კიევი პირველი აცხადებს ხოლმე ამგვარ ინფორმაციას, თუ ასეთი რამ ხდება, ვინაიდან მან ანტიტერორისტული ოპერაცია უნდა გაამართლოს",_ წერს ავტორი.

სტატიაში ასევე ნათქვამია, რომ ასევე ძალიან იოლია იმ მოხალისეების იდენტიფიცირება, რომლებიც დონეცკსა და ლუგანსკში იბრძვიან.
ამას გარდა, ავტორის აზრით, მნიშვნელოვანია არა ის თუ რაზე რუსეთი დუმილს ამჯობინებს, არამედ ის თუ რაზე ამახვილებს ის ყურადღებას და რას ყვირის.
„რუსეთის საგარეო უწყებამ არავითარი განცხადება არ გამოაქვეყნა სლავიანსკთან ჩამოგდებულ „ილ-76"-ის შესახებ, თუმცა ძალიან შეშფოთდა კიევში რუსეთის საელჩოსთან მომხდარი ინციდენტის გამო, რომლის დროსაც არავინ დაღუპულა.
ახლა უკვე გაჩნდა ინფორმაცია იმის შესახებ, რომ რუსეთი უკრაინის საზღვართან ჯარს აგროვებს.

სულაც არ არის შემთხვევითი ის, რომ რუსული ძალები საზღვართან იმ მომენტში ბრუნდებიან, როდესაც როგორც ჩანს უკრაინა ომში წარმატებებს აღწევს.
პოროშენკო კი მაინც ალბათ პოლიტიკურ გადაწყვეტილებას ემხრობა. ის ვლადიმერ პუტინს 17 ივნისს ელაპარაკა და ამის შემდეგ ცეცხლის ცალმხრივად შეწყვეტის ინიციატივით გამოვიდა.

თავად ის ფაქტი, რომ პუტინს ძალუძს განიხილოს ამგვარი მორატორიუმები და ამავდროულად ყველა არწმუნოს, რომ მხოლოდ მაყურებელია მეზობელ ქვეყანაში მიმდინარე ომისა - ამ მომენტისათვის ყველაზე მკაფიო დასტურია იმისა, რომ ყველაზე ცბიერ შენიღბვასაც კი ვადა გააჩნია.

ისინი კი ვისაც ოდესღაც სჯეროდა, რომ პუტინმა თვალი მაინც „დაახამხამა" აშშ და ევროკავშირის სანქციების გამო ან ის რომ „იზოლირებული" რუსეთი თავს დაანებებს თავის კამპანია რომელსაც უკრაინის გაყოფისა და დესტაბილიზაციისთვის ატარებს მოტყუებულნი აღმოჩნდნენ. ასეთი იყო მიზანი თავიდანვე",_ წერს ავტორი სტატიის ბოლოს.