უკრაინაში მებრძოლი ქართველი ოფიცერი, დავით მარტიაშვილი მზადაა სასამართლოში დაამტკიცოს, რომ აფხაზეთში მაღალ თანამდებობაზე ყოფნისას, ყოფილი სახელმწიფო მინისტრი გოგა ხაინდრავა პირადად იყო ჩართული მოსახლეობის ძარცვასა და ნაძარცვის აფხაზეთიდან გაზიდვაში.

GHN-ისათვის მიცემულ ინტერვიუში დავით მარტიაშვილი არ მალავს, რომ მისი განსაკუთრებული გაღიზიანება გამოიწვია ფილმმა „ჰეროკრატია“, რომელიც გოგა ხაინდრავამ გადაიღო.

ამჟამად მარტიაშვილი ბატალიონ „დონბას-უკრაინას“ მებრძოლია და საქართველოში დაბრუნებას არ აპირებს, რადგან, მისი თქმით, ახლახანს მიღებული კანონის შესაბამისად აეროპორტშივე დააკავებენ უცხო ქვეყნის ტერიტორიაზე საბრძოლო მოქმედებებში მონაწილეობისათვის.

დავით მარტიაშვილი: უკრაინაში მესამე წელია ვარ. ჯერ ქართული დანაყოფის ხელმძღვანელი ვიყავი. ახლა უკრაინულ ბატალიონში ვარ.  აფხაზეთის ომის დროს გვარდიის მეშვიდე ბატალიონის მეთაურად ვმსახურობდი. დანამდვილებით ვიცი, რომ აფხაზეთში ნაყაჩაღარის 30% გოგა ხაინდრავასი იყო. საცოდაობაა, რომ საქართველოში დემოკრატია იმის სასწავლებელი გახდა, ვინც შეთავსებით ხან რეჟისორია, ხან მძარცველი, ხან სახელმწიფო მინისტრი. თუმცა, მე მზად ვარ ხაინდრავას  მისი საქმიანობა შევახსენო 1992 წელს - აფხაზეთში, რაც ძალიან კარგად მახსოვს. ეს საქმიანობა მიმართული იყო სოხუმის ჩაბარებისკენ.

GHN: თქვენ გულისხმობთ, რომ გოგა ხაინდრავა სპეციალურად მუშაობდა აფხაზეთისა და სოხუმის „ჩაბარებაზე?“

სწორედ მისმა „მოღვაწეობამ“ განაპირობა ის, რომ აფხაზეთის მოსახლეობის უდიდესი ნაწილი განწყობილი იყო მტრის მხარეს და არა ჩვენს მხარეს. მაგალითად, აფხაზეთის სომხებთან მოვილაპარაკეთ, ჩვენს მხარეს ყოფილიყვნენ, მაგრამ ხსენებული „მოღვაწეობის“ შედეგად, ისინი დადგნენ აფხაზების მხარეს.

გულისხმობთ, რომ სომხები იძარცვებოდნენ?

რა თქმა უნდა! რაც მთავარია, ნებისმიერი ნაძარცვის გატანა, ზღივთ, ჰაერით თუ ხმელეთით ხდებოდა ისე, რომ 30% იყო პირადად გოგა ხაინდრავასი. მისი გამოძახებით შემოდიოდა ზღვის პორტში ბარჟა ან აეროპორტში ვერტმფრენი, რომელთაც ნაძარცვი გადაჰქონდათ.

ამის რაიმე დამამტკიცებელი საბუთი გაქვთ?

მე ხომ რიგითი მეომარი არ ვიყავი აფხაზეთში? ბატალიონს ვმეთაურობდი. საბუთი რა უნდა მქონდეს - გოგა ხაინდრავას ხელმოწერილი დოკუმენტი? მოწმეებს რაც შეეხება, ამაზე ხმის ამომღები ახლა მანდ არავინაა. ჩემზეც იტყვიან ალბათ - „ნაცია“, ესაა, ისაა . . . .  მაგრამ არ მაინტერესებს.  გოგა ხაინდრავა იცით რეებს აკეთებდა? მაგალითად, ერთი ჩემი მეგობარი ბატალიონის მეთაური (ვინც ახლა ხმას არ ამოიღებს) მიყვებოდა, რომ  თუ სამხედრო შენაერთს რაიმე იარაღის მიღება უნდოდა, ხაინდრავასთან ერთად წამალი უნდა „გაეჩხირა და მაშინ ტყვიამფრქვევს კი არა, საჰაერო-საზენიტო დანადგარსაც  კი მიიღებდა.

მერედა, ეს ამბავი გვარდიის ხელმძღვანელობამ არ იცოდა?

ყველამ ყველაფერი იცოდა შენ შემოგევლე. თავის დროზე გია ყარყარაშვილმა რაღაცეები შეახსენა გოგა ხაინდრავას. თუ არ ვცდები „ვარდების რევოლუციის“ დროს, მაგრამ ახლა ისიც არ ამოიღებს ხმას, ცნობილი მზიეზით, დარწმუნებული ვარ.

და რა მიზეზია ეს?

ის მიზეზია, რომ არავის არ სჭიდრება იარლიყის მიწეპება. ხალხს ქვეყანა ფეხებზე ჰკიდია და მე არ მკიდია ფეხებზე. რაც უნდათ, ის „მომაკერონ“. უკვე შეუძლებელია იმის ატანა, რასაც ხაინდრავა აკეთებს: ყველა მისი ნაბიჯი ქვეყნის საზიანოდაა მიმართული. მე აქ რუსებს ვებრძვი. ეს ხალხი კი რუსებს გუნდრუკს უკმევს! ამიტომ ჩავთვალე, რომ ჩუმად არ უნდა ვიყო და სიმართლე ვთქვა იმ ადამიანის შესახებ, რომელიც დღეს სხვებს ასწავლის ჭკუას, თუ რა არის დემოკრატია.

სააკაშვილი თვალით არ მინახავს და არც ვაპირებ მის ნახვას. თვითონაც არ ექნება ჩემთან შეხვედრის სურვილი, რადგან პრეზიდენტი რომ იყო, „ბანდიტს“ მეძახდა. მაგრამ საქართველოში ასეა მიღებული: თუ ვინმე სიმართლეს იტყვის, „ნაცობას“ დააბრალებენ.

გვეჩვენება, თუ თქვენი გაღიზიანება გამოიწვია ფილმმა „ჰეროკრატია“, რომლის ჩვენება ტელევიზიით ახლახანს დაიწყო?

რა თქმა უნდა! ეგ ფილმი არ მინახავს და არც ვაპირებ ნახვას. განა ეგ ფილმი არ მოუთხრის ძირს ჩვენი ქვეყნის რეპუტაციას?  მაგრამ როცა ფულს ეხება საქმე, იქ ხაინდრავას რეპუტაცია  უკვე არ აინტერესებს.

მოდით უფრო კონკრეტულად ვისაუბროთ: როდის გაიცანით გოგა ხაინდრავა?

1991 წელს, როცა გაიყო გვარდია და მე აღმოვჩნდი თენგიზ კიტოვანის მხარეს. მაშინ გავიგე გოგა ხაინდრავას არსებობა. მეორედ გავიგე მისი არსებობა მაშინ, როდესაც აფხაზეთში სახელმწიფო მინისტრად დაინიშნა, ხოლო მე ვიყავი გვარდიის ბატალიონის მეთაური. ხშირად მიწევდა ყოფნა იქ, სადაც იყო განთავსებული აფხაზეთის იმჟამინდელი ხელისუფლება. ეს იყო სტალინის ყოფილი აგარაკი. იმ შენობის მეორე სართული ანჰიდრიდის სუნად ყარდა სულ.

 ძალიან გთხოვთ უფრო კონკრეტულად ვისაუბროთ: როდის გაგიჩნდათ პირველად ეჭვი, რომ გოგა ხაინდრავა, როგორც თქვენ ამტკიცებთ, „წილს იღებდა“ ნაძარცვი ქონებიდან?

ხშირად ვსაუბრობდით ამაზე მეგობარ ბატალიონის მეთაურებთან. ბევრ მათგანს ახლო და მჭიდრო ურთიერთობა ჰქონდათ გოგა ხაინდრავასთან. ზოგიერთს იმდენად მჭიდრო, რომ მასთან ერთად მონაწილეობდნენ წამლის მოხარშვა-გაკეთებაში.

სწოერდ მათ იცოდნენ, რა - რა ღირდა. ანუ, რა ღირდა ვერტმფრენის გამოძახება და რა ღირდა ბარჟის გამოძახება პორტიდან რაიმეს გასატანად. ყველაფერი ეს - გოგა ხაინდრავასთან შეთანხმებით.   ეს დანამდვილებით ვიცი ბატალიონის მათაურებისგან, ანუ ჩემი მეგობრებისგან. რომც დავასახელო, უარყოფენ ის უბედურები და რად მინდა? თვითონ ხაინდრავა ძალიან კარგად მიხვდება, ვიზეც ვსაუბრობ

გამოდის, სწორედ ის თქვენი მეგობრები მონაწილეობდნენ ძარცვა-გლეჯაში და მერე გოგა ხაინდრავას მეშვეობით გაჰქონდათ აფხაზეთიდან ნაძარცვი - მისთვის წილის გადახდით?

მე წარმოდგენა არა მაქვს, ისინი რას აკეთებდნენ. მაგრამ როცა ვიკრიბებდით და რაღაც თემებს ვარჩევდით . . . . ერთ ბატალიონის მეთაურს, რომელიც სამცხე-ჯავახეთს წარმოადგენდა (ამ მინიშნებით იოლი დასადგენია, ვის ვგულისხმობ), ჰქონდა განსაკუთრებით ახლო ურთიერთობა ხაინდრავასთან. მისგან ვიცოდით რა - რა ღირდა: ვერტმფრენით ან ბარჟით. მაგრამ ყველაფერი გოგასთან წყდებოდა. მარტო „ნაძარცვი“ არ იყო - თუ ადამიანს უბრალოდ თავისი ქონების გატანა სურდა ბარჟით აფხაზეთიდან, მაინც გოგასთან წყდებოდა. ოღონდ 30% მისი იყო.

თუ ამდენს იღებდა, წილს თვითონაც უხდიდა ვინმეს თვენი ინფორმაციით?

ხაინდრავას „ზევით“ იყო მხოლოდ შევარდნაძე და წარმოდგენა არა მაქვს რას აკეთებდა

გვარდიის სარდალი, თენგიზ კიტოვანი, არ იყო ამ ამბის  საქმის კურსში?

კიტოვანი იმდენად ცანცარაა, რომ მას სერიოზულად არც არავინ აღიქვამდა. ხაინდრავას კიტოვანთან არაფრის შეთანხმება არ სჭირდებოდა. ვინ რას ეკითხებოდა კიტოვანს?

კი ბატონო, გვარებს ნუ დაასახელებთ, მაგრამ ერთი კონკრეტული ფაქტი მაინც თუ შეგიძლიათ დაასახელოთ ბარჟით ნაძარცვის  გატანით - როდის და რა?

ხომ გიხსენეთ სამცხე-ჯავახეთი?  ყველაზე კარგი მინიშნება იყო. მაგალითად, ვზივართ მე და ჩემი მეგობარი ბატალიონის მეთაური. მე მჭირდება ტყვიამფრქვევი. ის ჩემი მეგობარი მეუბნება: ტყვიამფრქვევი კი არა. გოგასთან ერთად დღეს „ვიჩხირავეთ“ და ხვალ საჰაერო-საზენიტო კომპლექს „სტრელას“ მივიღებო.

მე ქონების გატანაზე გკითხეთ . . .

მე მაგას მაშინ ჩავეკითხე და მიპასუხა: ნებისმიერ შემთხვევაში, ქონება ფასდება და 30% არის გოგასიო. ამ 30% გადახდის შემთხვევაში, პრობელმა არ არის გატანაო. ბარჟაა საჭირო? ბარჟა ჩამოდგება, ვერტმფრენია საჭირო, ვერტმფრენი იქნება. მე ეს თემები არ მაინტერესებდა, რადგან  გასატანი არაფერი მქონდა.

ერთხელ ნაცნობი სვანის ოჯახმა მთხოვა, გამერკვია ეს თემა და პასუხიც ვერ დავუბრუნე. სირცხვილით ვერ ვეტყოდი. კაცი ჩემი მოადგილე იყო - დრანდაში ცხოვრობდა მისი ოჯახი. თავისი ქონება უნდოდათ გაეტანათ აქეთ მხარეს. ამიტომ დავინტერესდი და პასუხი ევრ დავუბრუნე, რადგან . . .  30% ხომ ვერ ვუხსენებდი?

ამ „30% ამბავი რომ მოგიტანათ, ის პიროვნებაა, სამცხე-ჯავახეთზე რომ „მიალინკეთ?“

კი, სწორედ ის პირივნებაა. სამცხე-ჯავახეთის ბატალიონის იმდროინდელი მეთაური. სწორედ მან დამიბრუნა ხაინდრავასგან ეს პასუხი: „საჭიროა 30%!„ ამას იმ კახეთში ჩასიძებული  დრანდელის ოჯახს როგორ ვეტყოდი? მაგრამ ამასობაში გავარკვიე რა ხდებოდა: სოხუმიდან რამე რომ გაგეტანა, მაგალითად ფაბრიკა, ლუდის ქარხანა, ავეჯი და ა.შ. ხაინდრავას 30% უნდოდა. სხვაგვარად ვერაფერს გაიტანდი.

„30%“ - ქეშად?

„ქეშად“, აბა დივნის 30% რომ გადაგვეხერხა, გოგას რაში უნდოდა?

კი მაგრამ, ეს ხომ, მთლიანობაში,  მილიონობით დოლარია. თანაც ეს ნაძარცვი ხომ ჯერ არ იყო გაყიდული. იმ დროს  ამდენი „ქეში“ აფხაზეთში საიდან ტრიალებდა?

(იცინის)  თქვენ რა გგონიათ, გოგა ხაინდრავა ბარჟას მისცემდა და დაელოდებოდა, სანამ იმ ნაძარცვს გაყიდდნენ? რასაკვირველია „ქეშად“ იღებდა აბა რა?! რა თქმა უნდა, დიდი „ქეში“ ტრიალებდა. სახელმწიფო მინისტრთან ხომ პატარაზე ლაპარაკი არ იქნებოდა? გოგა ხაინდრავას სასწავლებელი დემოკრატია საქართველოში ამიტომაც არ არის. მე ვიცი, რასაც ვლაპარაკობ. მიჩივლოს სასამართლოში და მაშინ ყველაფერს ვიტყვი, ვისთან და რასთან იყო დაკავშირებული.

ესე იგი, სასამართლო თუ შედგა, კონკრეტულად დაასახელებთ მოწმეებს, ვინც დაადასტურებს, რომ გოგა ხაინდრავა 30% იღებდა?

რა თქმა უნდა! მიჩივლოს კი ბატონო.

ეს მოწმეები ცოცხლები არიან?

კი. ჩემი მეგობრები არიან, მაგრამ ჩვენ რუსთან ვბრძოლობთ და ესენი, რუსს რომ ასიამოვნონ, ყველაფერზე მიდიან. მერამდენედ უნდა დაასხას გოგა ხაინდრავამ თავსლაფი საქართველოს? უკვე თვლა აღარ არის. ოსებმა რომ ქართველი დაწვეს, იმ ოსებმა ხაინდრავას მიცსეს უფლება გადაეღო და ევროპას ისე „შეასაღა“, თითქოს იმ ხეზე ოსები იწვოდნენ და არა ქართველები. აი, ასეთი  მოღალატეა. ფილმი გადაიღო, ვიღაცას რაღაცას ასწავლის, იმედი აქვს „ჭამენ“ როგორც ის ცოცხები „ჭამეს“. მაგას არც საქართველო აინტერესებს და არც დემოკრატია. გამორჩენა  ამოძრავებს მხოლოდ. მე სიმართლეს ვლაპარაკობ. თუმცა კი, ხაინდრავას მადლიერი უნდა ვიყო: 13 წლის წინ ისანში რომ ამბოხი მოხდა, ედუარდის დროს, მე  დამაპატიმრეს და გოგა ხაინდრავა დადიოდა, ჩემს გასათავისუფლებლად ხელმოწერებს აგროვებდა. „უმადურიაო“ იტყვიან. მაგრამ მიმიფურთხებია ასეთი დახმარებისთვის: არ მჭირდება ადამიანი, ვინც რუსის თამაშს თამაშობს და ქვეყანას ყელს ჭრის.

არ გავჩუმდი ამიტომ და ვამბობ, რაც ვიცი. თან არავითარი სენსაცია არ არის, რადგან მე რასაც ვამბობ, ყველამ, ვინც აფხაზეთში იბრძოდა,  იცის, რას აკეთებდა ხაინდრავა.

მე ვიცი, რომ ამ სიმართლისთვის საქართველოში პრობლემები მექნება: კაცმა ბიძინას ფულით კინო გადაიღო და იმ კაცს რომ ვულანძღავ, პრობლემები მექნება აბა არ მექნება?

მაგან დაღუპა აფხაზეთი და მისი საკეთებელი რატომ უნდა იყოს პოლიტიკა საქართველოში? მანდ გუშინ რა ჭამეს ის არ ახსოვს ხალხს და გოგას ჰგონია, 25 წლის წინადელი აღარვის ახსოვს მაგრამ მე მახსოვს და ყველას გავახსენებ. მალე ალბათ თვითონაც მოყვებიან და თუ ვერ ამოიღებენ ხამას, იყონ, როგორც გოგამ უწოდა, ერთხელ „ჩაჯ...ები“.

არიან და იყონ. არავითარი „ნაცები“ მე არ მალაპარაკებენ. სიმართლეს ვლაპარაკობ. სააკაშვილთან არანაირი ურთიერთობა არა მაქვს და არც  სურვილი მაქვს მასთან შეხვედრის. პოლიტიკოსი არა ვარ და არც მაინტერესებს. ქვეყნის სიყვარული მალაპარაკებს.

GHN