_ ბატონო ზურაბ, "პრემიერის" წინა ნომერში ვწერდით, რომ არჩილ კბილაშვილი წინააღმდეგი ყოფილა ვანო მერაბიშვილის დაკავების. მისი არგუმენტი: მერაბიშვილმა, როგორც პოლიტიკური თანამდებობის პირმა _ მთავრობის მეთაურმა, გასცა განკარგულება: `დაასაქმეთ!~ წარმოდგენილ გეგმას დაეთანხმა მთავრობის სრული შემადგენლობა. საქმეში არ იკვეთება მერაბიშვილის კორუფციული გარიგებები, არ არსებობენ მოწმეები, რომლებიც მის წინააღმდეგ აძლევენ ჩვენებას და ა.შ. კბილაშვილს უბრძანებია, რომ დროთა განმავლობაში ის პოლიტიკური პატიმარი გახდებოდა. ამის მიუხედავად მერაბიშვილი ზის. დაახლოებით იგივე, უფრო არგუმენტირებული მოსაზრება მოვისმინე ევროპელი ექსპერტებისა და სამართალმცოდნეებისგან. თქვენ ამ საქმის 'თანამონაწილე' ბრძანდებით. სავარაუდოდ, გაქვთ მუდმივი კონსულტაციები იურისტებთან, რა ეტაპზეა გამოძიება, რამდენად პერსპექტიულია სამართლებრივი თვალსაზრისით 'მერაბიშვილ-ჭიაბერაშვილის' საქმე?

_ სამართლებრივად ეს აბსოლუტურად უპერსპექტივო საქმეა. იმის გამო, რომ 1-ელ ოქტომბერს არჩეული კოალიცია `ქართული ოცნების~ მთავრობამ აღარ დაასრულა ჩვენი მთავრობის მიერ დაწყებული `სამუშაოს მაძიებელთა აღრიცხვის პროგრამა~, ჩვენ დღეს იმაზეც კი არ ძალგვიძს მსჯელობა, გაამართლებდა თუ არა პროგრამა, იმ სახით რომ დასრულებულიყო, რა სახითაც დაიგეგმა და განხორციელდა, სანამ ჩვენ ვიყავით ხელისუფლებაში. ამიტომ მცდელობა, ყოფილი მთავრობის წევრები გაასამართლო იმ პროგრამის გამო, რომელიც შენ თვითონვე გააჩერე, მხოლოდ პოლიტიკურია და ამიტომაც ვანო მერაბიშვილი ნამდვილად არის პოლიტიკური პატიმარი.
სანამ ჩვენ ვიყავით ხელისუფლებაში, დასაქმების აგენტებმა მოახერხეს, აღერიცხათ 700,000 სამუშაოს მაძიებელი (არა მხოლოდ უმუშევარი, არამედ ისინიც, ვინც დასაქმებულია, მაგრამ ითხოვს გადამზადებას, კვალიფიკაციის ამაღლებას და უკეთესი სამუშაოს პოვნას). ამიტომ ეს პროგრამა ნამდვილად იყო წარმატებული, ის უნდა დასრულებულიყო მთელი ქვეყნის მასშტაბით, დაგვეწყო ბაზაში მოხვედრილი მოქალაქეების გადამზადება და სხვადასხვა სექტორში სამუშაო ადგილების შეთავაზება. იმ ეკონომიკური ზრდის პირობებში, რაც ჩვენ დროს იყო (საშუალოდ, 7%), ეს ნამდვილად შესაძლებელი გახლდათ. ახლა სამუშაო ადგილები კი არ იქმნება, იკარგება.
მაგრამ თუნდაც წარმოვიდგინოთ, რომ პროგრამამ არ გაამართლა. დემოკრატიულ ქვეყნებში მთავრობები იღებენ გადაწყვეტილებებს, რომელთაგან ზოგი ამართლებს, ზოგი _ არა. წარუმატებელი პროგრამების გამო მთავრობები, უფრო სწორად, მმართველი პარტიები, რომლებიც აკომპლექტებენ მთავრობას აგებენ არჩევნებს, მაგრამ არავინ იჭერს მათ ამის გამო. დღევანდელ მთავრობასაც აქვს ჩავარდნილი პროგრამები და ამას თავად აღიარებენ, მაგრამ გამართლებული იქნება, მათი მცდარი პოლიტიკური ნაბიჯების გამო ისინი განსასჯელის სკამზე დავსვათ, როცა ჩვენ დავბრუნდებით ხელისუფლებაში? ნამდვილად არა.

_ გახსოვთ, ალბათ, ცნობილი ფრაზა _ 'აქ (ციხეში) ყველა ნეტარი ანგელოზია'. როდესაც 'ნაციონალური მოძრაობის' წევრებს აკავებენ, პარტია მუდმივად ამბობს, რომ ეს არის პოლიტიკური დევნა. მართლა ასე ნეტარი ანგელოზია ყველა ნაციონალი? ან რადგან ვიღაც ყოფილი ხელისუფლების წევრია, მან პასუხი არ უნდა აგოს?

_ პოლიტიკოსობა არ უზრუნველყოფს იმუნიტეტსა და კითხვებს. თუ ისინი არსებობს _ პასუხი უნდა გაეცეს. ჩვენ არასოდეს გვითქვამს, რომ წინააღმდეგნი ვართ გამოძიების. ჩვენ კითხვას ვსვამთ, გამართლებულია თუ არა, ქვეყნის პრემიერ-მინისტრს შეუფარდო წინასწარი პატიმრობა, როცა შეიძლება, რომ ის აგრძელებდეს პოლიტიკურ მოღვაწეობას და პარალელურად მიდიოდეს სასამართლო პროცესი.
ავიღოთ ჩემი მაგალითი. პროკურატურამ ჩემთვისაც წინასწარი პატიმრობა მოითხოვა იმ მოტივით, რომ კონტაქტები მაქვს საზღვარგარეთ. იმდენად აბსურდული და დაუსაბუთებელი იყო ეს მოთხოვნა, რომ ქუთაისის სასამართლომ _ რომლის თავისუფლებისა და დამოუკიდებლობასთან დაკავშირებით გარკვეული შეკითხვები დასვეს ადვოკატებმა _ ვერ გაიზიარა და გირაო შემიფარდა. მე ვაგრძელებ ჩემს ფუნქციებს, როგორც გუბერნატორი, ვაგრძელებ პოლიტიკურ მოღვაწეობას. სამჯერ ვიყავი უცხოეთში და სამჯერვე დავბრუნდი, და, რაც მთავარია, ვაპირებ სასამართლოზე სიარულს, რომ დავასაბუთო ჩემი უდანაშაულობა. ამიხსენით, რატომ არ შეიძლებოდა იგივე ვანო მერაბიშვილთან მიმართებაში?
ამას კითხულობენ ჩვენი ევროპელი მეგობრები. ახლახან ბრიუსელში ბრიტანელმა ევროპარლამენტმა ამიხსნა, რომ ბრიტანეთში მხოლოდ უმძიმეს დანაშაულზე უფარდებენ წინასწარ პატიმრობას, შემთხვევების უდიდეს ნაწილში ბრალდებული გარეთაა და თანამშრომლობს გამოძიებასთან და სასამართლოსთან.

_ კიდევ ერთხელ გასაგებ ენაზე ავუხსნათ საზოგადოებას, 'მერაბიშვილი- ჭიაბერაშვილის' საქმის ფარგლებში რას გედავებათ გამოძიება?

_ რომ 'სამუშაოს მაძიებელთა აღრიცხვის პროგრამაში' დასაქმებული აგენტები, რომლებიც ოჯახებში დადიოდნენ, პარტიული ნიშნით შეირჩნენ.

_ თქვენ აცხადებთ, რომ 'დასაქმების' პროგრამა არ შეიცავდა პოლიტიკურ ელემენტებს და ის არ იყო გამოყენებული თუნდაც 'ნაციონალური მოძრაობის' არჩევნებში გასამარჯვებლად?

_ არანაირად.

_ საინტერესოა, როდესაც თქვენ თავდებში დაგიდგათ ლამის მთელი დიპლომატიური კორპუსი, ანალოგიური მხარდაჭერა რატომ არ ჰქონდა მერაბიშვილს? აქ იყო პოლიტიკური მომენტი თუ სამართლებრივი გაურკვევლობა _ დამნაშავე არ აღმოჩნდეს და ამით რეპუტაცია არ შევილახოთო...

_ ვანოს, უბრალოდ, არ უმუშავია დიპლომატიურ სამსახურში. რაც შეეხება თანადგომას, მის გვერდზე დგას ათასობით ადამიანი და ამას საზოგადოება სულ უფრო და უფრო დაინახავს.

_ არ შემიძლია, არ გკითხოთ ევროპელი პოლიტიკოსების პოზიციებზე. თქვენ ხშირად საუბრობთ, რამდენად კრიტიკულად აფასებენ ისინი საქართველოში მიმდინარე ცალკეულ მოვლენებს. მაგრამ 'ქართული ოცნება' ამაზე პასუხობს, რომ ეს შეფასებები ტენდენციურია და 'ნაციონალური მოძრაობა' საკუთარი ლობისტების მეშვეობით ახერხებს ამ პოლიტიკურ `მაქინაციებს~. თავი დავანებოთ იმაზე საუბარს, რომ მათ ამ დრომდე ვერ გაითავისეს ხელისუფლებაში ყოფნა და ვერც ის, რომ ცალკეული მიმართულებებით გადაბრალების პოლიტიკა აბსოლუტურად წამგებიანია. საინტერესოა, რომ მათ გამონათქვამებში ისმის ფრაზები, რომ 'ნაციონალური მოძრაობა' ამ საქციელით მტრობს ქვეყანას. მოდით, პირდაპირ გკითხავთ: რატომ მტრობთ ქვეყანას?

_ ჩვენ ნამდვილად ვართ კონსტრუქციული ოპოზიცია. განვლილ 11 თვეში იყო მომენტები, როდესაც 'ნაციონალურმა მოძრაობამ' ხელისუფლებას უთხრა: გადადგი ის ნაბიჯები, რაც ქვეყანას უკეთესობისკენ წაიყვანს და ჩვენ მხარს დაგიჭერთო. სამწუხაროდ, როგორც პარლამენტის თავმჯდომარემაც განაცხადა, ახალი მთავრობა უფრო მეტადაა ფოკუსირებული წინა მთავრობასთან ანგარიშსწორებაზე, ვიდრე საქმეზე.
ოპოზიციის მოვალეობაა, მთავრობა აკრიტიკოს და საზოგადოებას ამა თუ იმ საკითხზე ალტერნატივა შესთავაზოს. ზურაბ ჯაფარიძემ შესთავაზა მთავრობას ეკონომიკური კრიზისის თავიდან აცილების გეგმა, მაგრამ მთავრობა ჯიუტად არ იღებს მას.
რაც შეეხება ქვეყნის მტრობას, მინდა გითხრათ, რომ არავის ისე არ ულანძღავს საქართველო, როგორც ჩვენი დროის ოპოზიციას, რომელმაც პრემიერ ივანიშვილის კოალიცია `ქართულ ოცნებაში~ მოიყარა თავი, და არაფერს ისე არ დაუზიანებია ქვეყნის იმიჯი, როგორც დღევანდელი მთავრობის განცხადებებს, რომ ჩვენი პერიოდის წინსვლა და პროგრესი მოგონილი რამ იყო. ამ განცხადებებისა და პოლიტიკური დევნით გამოწვეული არასტაბილურობის შედეგია, რომ ქვეყანაში ინვესტორები არ შემოდიან, ეკონომიკური ზრდა გაჩერდა და სამუშაო ადგილები იკარგება.

_ თქვენ ახლახან დაბრუნდით ბრიუსელიდან. გქონდათ შეხვედრები ცალკეულ პოლიტიკურ წრეებთან. ელჩის რანგში დაგროვილი გაქვთ საკმაო გამოცდილებაც და იქნებ გვითხრათ, როგორია ჩვენი პერსპექტივა ვილნიუსის სამიტზე?

_ ჩვენ, 'ნაციონალურ მოძრაობას', გვინდა, ვილნიუსის სამიტი წარმატებული იყოს ჩვენი ქვეყნისთვის და კიდევ ერთი ნაბიჯი გადავდგათ ბრიუსელის მიმართულებით. ნუ დაგვავიწყდება, რომ ევროპული და ევროატლანტიკური ინტეგრაციის პროცესი ჩვენი ხელისუფლების პირმშოა და ჩვენ დროს მიღწეულმა პროგრესმა, ზოგადად, ქვეყანაში და, კერძოდ, ამ პროცესში, გახადა შესაძლებელი, ვილნიუსის სამიტზე ახალ ეტაპზე გადავიდეთ.
ამ ეტაპზე საუბარია ასოცირების ხელშეკრულების პარაფირებაზე და, სამწუხაროდ, არა ხელმოწერაზე. მთავრობას რომ სრულად ესარგებლა იმ დემოკრატიული მონაპოვარით, რაც 2012 წლის 1-ელ ოქტომბერს ხელისუფლების არჩევნების გზით შეცვლამ მოგვცა და პოლიტიკური რეპრესიების გარეშე წარემართა კოჰაბიტაციის პროცესი, არ ეძალადა ადგილობრივ თვითმმართველობაზე, არ ჰქონოდა სასამართლოს ხელში ჩაგდების მცდელობა და არ შეხებოდა 'რუსთავი 2'-სა და საზოგადოებრივ მაუწყებელს, ვფიქრობ, ვილნიუსში ხელმოწერაც მოხდებოდა. ახლა მხოლოდ პარაფირება, ანუ უბრალოდ ტექნიკურად ტექსტზე შეთანხმებაა შესაძლებელი.
მაგრამ ესეც კი არ იქნება ადვილი პროცესი, თუკი ბრიუსელს არ ექნება მყარი გარანტია, რომ საქართველოს მთავრობა პროცესებს დემოკრატიულ კალაპოტში დააბრუნებს. ჩვენ მზად ვართ, დავეხმაროთ მთავრობას ამ პროცესში, რათა ქვეყანამ წინ წაიწიოს და რუსეთის გავლენის ორბიტაზე არ დაბრუნდეს.

_ 'ქართული ოცნების' ლიდერები აცხადებენ, რომ საპრეზიდენტო არჩევნების შემდეგ კოჰაბიტაცია დასრულდება და 'ქვეყანა ამოისუნთქავს'. ანუ თავადაც შეძლებენ ცალკეული დაპირებების შესრულებას, მით უფრო სამართლიანობის აღდგენის კუთხით. თქვენ როგორ აღიქვამთ ყოველივე ამას? რას უნდა ველოდოთ საპრეზიდენტო არჩევნების შემდეგ, თუ გიორგი მარგველაშვილი გახდება ქვეყნის პირველი პირი?

_ პროგნოზებისგან თავს შევიკავებ, ამას ექსპერტები უკეთესად ახერხებენ. მე გეუბნებით, როგორ უნდა მოვიქცეთ, რომ ევროპამ ჩვენი დემოკრატიის სიცოცხლისუნარიანობა დაიჯეროს. მოვიქცევით თუ არა ასე, ეს დიდწილად რევანშიზმით შეპყრობილი ჩვენი მთავრობის გადასაწყვეტია.

_ დაბოლოს, როგორ ფიქრობთ, რამდენად სასარგებლო აღმოჩნდა თავად `ნაციონალური მოძრაობისთვის~ არჩევნებში დამარცხება. თუნდაც იმ თვალსაზრისით, რომ თქვენ გაქვთ დრო, ბევრი რამ სხვანაირად დაინახოთ და შეაფასოთ. ისე, ცალკეული ბოდიშების გარდა საზოგადოებამ დღემდე ვერ მოისმინა, რომ პარტია პასუხისმგებლობას იღებს თუნდაც ადამიანის უფლებების დარღვევის კუთხით არსებულ უამრავ გადაცდომაზე და ამის გამო იხდის ბოდიშს... და ა.შ.

_ დამარცხება არასოდესაა სასიამოვნო, მით უმეტეს, პოსტსაბჭოთა მენტალიტეტით მოქმედ პოლიტიკურ კოალიციასთან, რომელსაც ერთ არჩევნებში გამარჯვებით ხელისუფლების ყველა შტოსა და მთელი ვერტიკალის დაპატრონება ოპონენტების განადგურებით უნდა. მაგრამ ამ კითხვაზე გიპასუხებთ, როგორც მოქალაქე და არა როგორც პოლიტიკოსი. თუ შევინარჩუნეთ დამოუკიდებელი სასამართლო, მედია დარჩა პლურალისტური, ხოლო `ნაციონალურმა მოძრაობამ~ გაუძლო პოლიტიკურ რეპრესიებს და ამ რთულ პირობებშიც კი გააგრძელა შიდაპარტიული დემოკრატიული სტანდარტების დანერგვა, ვფიქრობ, ჩვენ, საზოგადოებას, ხელთ გვექნება ყველა ბერკეტი, ვაკონტროლოთ მთავრობა, მოვთხოვოთ წინასაარჩევნო დაპირებების შესრულება. თუმცა მე მგონია, რომ ზოგიერთი დაპირება, უბრალოდ, არარეალისტურია, ზოგიერთი კი სჯობს, არც შეასრულონ, რადგან დაანგრევს ჩვენს ეკონომიკას. შეუსრულებლობის შემთხვევაში, გადავირჩიოთ კიდეც.
რაც შეეხება ამ დამარცხების პოზიტიურ მნიშვნელობას ჩვენი პარტიისთვის, ამაზე ორ რამეს ვიტყოდი: ჯერ ერთი, ყველა ავადმყოფობა გაძლიერებს, რომელიც არ გკლავს; მეორეც, როგორც ცხონებული მარკ ტვენი იტყოდა, ცნობები ჩვენი გარდაცვალების შესახებ ნაადრევი აღმოჩნდა.

გაზეთი "პრემიერი", გოჩა მირცხულავა