ადამიანის უფლებათა ცენტრი გამოუძიებელი საქმეების თაობაზე განცხადებას ავრცელებს, რომელსაც უცვლელად გთავაზობთ:
ადამიანის უფლებათა ცენტრი შეშფოთებულია პროკურატურის წარმოებაში არსებული გამოუძიებელი საქმეების ბუნდოვანი პერსპექტივებით. ასეთ საქმეთა უმეტესობის გამოძიება წინა მთავრობის საქმიანობის პერიოდში, სხვადასხვა მიზეზებით, ხელოვნურად ჭიანურდებოდა. სამწუხაროდ მთელ რიგ საქმეებზე გამომძიებლები კვლავ აგრძელებენ უმოქმედობის პოლიტიკას, მიუხედავად ახალი ხელისუფლების და მათ შორის მთავარი პროკურორის, არჩილ კბილაშვილის დაპირებისა, რომ მსგავსი საქმეები არ დარჩებოდა გამოუძიებელი და მოქალაქეები იპოვიდნენ სამართალს.
ადამიანის უფლებათა ცენტრი იცავს დაზარალებულ გულნაზ ამონიშვილს სისხლის სამართლის #004083170 საქმეზე, რომელიც უკვე რამდენიმე წელია, გამოძიების ეტაპზეა გაყინული. საქმეს თბილისის პროკურატურა იძიებს სსკ-ს 117-ე მუხლის II ნაწილით გათვალისწინებულ დანაშაულზე - ვასილ ამონიშვილისათვის ჯანმრთელობის განზრახ მძიმე დაზიანების ფაქტზე. ვასილ ამონიშვილი გულნაზ ამონიშვილის ვაჟია, რომელიც 2008 წლის 11 ივნისს მოსკოვის გამზირზე სასტიკად ცემეს, რის შემდეგაც იგი საავადმყოფოში გარდაიცვალა.
როგორც გარდაცვლილის დედა აცხადებს, ჩხუბი მისი შვილის მეგობრის ბინაში სტუმრებს შორის შელაპარაკებით დაიწყო. დაზარალებულის გადმოცემით, არსებობს ინფორმაცია, რომ სიკვდილამდე რამდენიმე თვით ადრე საჯარო რეესტრის დაცვის თანამშრომელმა, ვასილ ამონიშვილმა რეესტრში ურიგოდ არ გაატარა პირად საქმეზე მისული მოქალაქე, რომელმაც მას პრეზიდენტის დაცვის წევრის მოწმობა წარუდგინა. რამდენიმე თვის შემდეგ, 2008 წლის 11 ივნისს, იგივე პიროვნება სუფრასთან შეხვდა ვასილ ამონიშვილს, იცნო იგი და სიტყვიერი შეურაცხყოფა მიაყენა, რასაც მოგვიანებით საბედისწერო ჩხუბი მოჰყვა. გარდაცვლილის დედა და დეიდა აცხადებდნენ, რომ ამ ჩხუბში ძმები მერაბ და ვაჟა ბერძენიშილები მონაწილეობდნენ, რომელთაგან ერთი იმ დროისთვის პრეზიდენტის დაცვის წევრი იყო, ხოლო მეორე - პოლიციის თანამშრომელი.
აღნიშნული ინფორმაცია ადამიანის უფლებათა ცენტრმა გადაამოწმა და გამოარკვია, რომ ერთ-ერთი ძმა ნამდვილად მუშაობდა საქართველოს სახელმწიფო დაცვის სპეციალურ სამსახურში ქვეგანყოფილების უფროსად 2009 წლის 13 ოქტომბრის მდგომარეობით.
საქმეზე გამოძიება 2008 წლის 11 ივნისს დაიწყო. დღესაც, როგორც ადამიანის უფლებათა ცენტრისთვის არის ცნობილი, გამოძიება მიმდინარეობს ფაქტზე. გამოძიებამ ვერ (ან არ) დაადგინა დანაშაულის ჩამდენი პირები. დღემდე გაურკვეველია, რა სტადიაშია გამოძიება და რა საგამოძიებო მოქმედებებია ჩატარებული სისხლის სამართლის საქმეზე.
ფაქტია, რომ პროკურატურა წლების განმავლობაში თავს იკავებს კონკრეტული პირების მიმართ სისხლის სამართლებრივი დევნის დაწყებისაგან, რაც შესაძლოა, უკავშირდებოდეს მათ სამსახურებრივ მდგომარეობას და გავლენას.
ადამიანის უფლებათა ცენტრმა უკანასკნელად 2013 წლის 20 მარტს მიმართა საქართველოს მთავარ პროკურორს, არჩილ კბილაშვილს და მოითხოვა, კონტროლზე აიყვანოს აღნიშნული სისხლის სამართლის საქმე, დაავალოს საქმის მწარმოებელ პროკურორებს საქმის გამოძიება და მისცეს შესაბამისი მითითებები. მთავარი პროკურატურის მხრიდან კონკრეტული რეაგირების შესახებ ადამიანის უფლებათა ცენტრისთვის უცნობია.
სამწუხაროდ, ვასილ ამონიშვილის საქმე მხოლოდ ერთი მაგალითია, რომელიც ნათლად ასახავს პროკურატურის არაეფექტურ მუშაობას მსგავს გამოუძიებელ საქმეებზე. ეს პრობლემა შესაძლოა, უკავშირდებოდეს პროკურატურის ძველ კადრებს - გამომძიებლებს, რომლებიც სხვადასხვა ანგარებითი მიზეზით სპეციალურად ცდილობენ ამა თუ იმ საქმის გამოძიების გაჭიანურებას.
სწორედ ამიტომ, ადამიანის უფლებათა ცენტრი კიდევ ერთხელ მოუწოდებს მთავარ პროკურორს, პირად კონტროლზე აიყვანოს მსგავსი საქმეები, ასევე - მიიღოს ეფექტური ზომები გამოძიების ობიექტურად წარმართვისა და დროულად დასრულების მიზნით.