სახალხო დამცველი მოწოდებით გამოდის, რომ კოლექტიური განსახლების ობიექტებში მიმდინარე პრივატიზაცია-რეაბილიტაციის პროცესი დაჩქარებული ტემპებით განხორციელდეს, რათა დევნილი მოსახლეობის ადეკვატური თავშესაფრით დაკმაყოფილება მცირე დროში გახდეს შესაძლებელი. ამის შესახებ სახალხო დამცველის 2010 წლის ანგარიშშია ნათქვამის. სახალხო დამცველი დევნილთა კოტეჯური ტიპის ჩასახლებებში არსებულ პრობლემბზე წერს. როგორც ანგარიშშია აღნიშნული, კოტეჯების მშენებლობა იმ მცირე დროის მონაკვეთში, რომელშიც იგი განხორციელდა, სახელმწიფოს მხრიდან გადადგმული უპრეცედენტო ნაბიჯი იყო და სწორედ მშენებლობის დაჩქარებულმა ტემპებმა გამოიწვია ის პრობლემები, რომლებიც ამ ეტაპზე არსებობს.
"კოტეჯური ტიპის ჩასახლებებში არსებული ვითარების შესასწავლად, პროექტის
ფარგლებში ვიზიტები განხორციელდა წეროვანში, კარალეთში, შავშვებში,
ხურვალეთში, სკრაში, საქაშეთში, ბერბუკსა და მოხისში. აღსანიშნავია, რომ
ჩასახლებების მონიტორინგში ექსპერტებს არ მიუღიათ მონაწილეობა, თუმცა ქვემოთ
განხილული პრობლემები რიგითი ადამიანისთვისაც აშკარა და თვალშისაცემია.
უშუალოდ კოტეჯების მშენებლობის ხარისხი, უნდა ითქვას, რომ ხშირად არადამაკმაყოფილებელია. ბევრ კოტეჯში მზიდი კედლები ერთმანეთისგან
თვალშისაცემადაა დაცილებული. კოტეჯები პრაქტიკულად მიწაზე დგას, იატაკი ადვილად სველდება და განიცდის დეფორმაციას. წვიმის დროს წყალი სახლებში იატაკიდან აღწევს. შემოსული წყალი აზიანებს კედლებს და იწვევს მომატებულ ტენიანობას, რაც თავის მხრივ საზიანო გავლენას ახდენს მაცხოვრებლების ჯანმრთელობაზე. კოტეჯების მშენებლობის ხარვეზების გამო დევნილებს უწევთ ელექტროენერგიის მაღალი გადასახადების გადახდა.
ასევე უნდა აღინიშნოს, რომ ახალ ჩასახლებებში არ არის სადრენაჟო სისტემა, კოტეჯებში კედლებზე შეინიშნება ნესტი, იატაკი დაზიანებულია და დახეთქილია, ჭერიდან ჩამოდის წყალი", - აღნიშნულია ანგარიშში.
ანგარიშის თანახმად, Amnesty International-ის 2010 წლის ანგარიშში
მითითებულია, რომ ახალი ჩასახლებებისთვის ადგილმდებარეობის შერჩევისას გამოყენებული კრიტერიუმები ბუნდოვანია.
"კიდევ ერთი მნიშვნელოვანი პრობლემა, რაც მონიტორინგის საფუძველზე
გამოიკვეთა ანტისანიტარიას უკავშირდება. კოტეჯის ტიპის დასახლებებში, არ ხდება
სანიტარული ნორმების დაცვა. მაგალითად, სოფელ საქაშეთში პრობლემაა
ნაგავსაყრელის არარსებობა. მოსახლეობა საკუთარი ძალებით თხრის ორმოებს და
ნაგავს იქ ყრის, რაც სხვადასხვა დაავადებების გავრცელების საფრთხეს ქმნის",- წერს სახალხო დამცველი.
