უკრაინის შეიარაღებული ძალების შეტევამ რუსეთის კურსკის ოლქში უკრაინის თავდაცვის ძალებს საშუალება მისცა დროებით მაინც აეღო ინიციატივა ფრონტის ერთ მონაკვეთზე და გაეგრძელებინა წინააღმდეგობა მთელ ბრძოლის ველზე.
ამის შესახებ ნათქვამია ომის შემსწავლელი ინსტიტუტის (ISW) ანგარიშში.
ანალიტიკოსების განმარტებით, 2023 წლის ნოემბრიდან საომარი მოქმედებების მთელ ტერიტორიაზე ინიციატივის ფლობამ ოკუპანტებს საშუალება მისცა განესაზღვრათ უკრაინაში ბრძოლის ადგილი, დრო, მასშტაბები და მოთხოვნები და აეძულებინათ კიევი დაეხარჯა მატერიალური და ადამიანური რესურსები რეაქტიულ თავდაცვით ოპერაციებზე.
თუმცა, უკრაინის შეიარაღებული ძალების ოპერაციამ კურსკის რეგიონში აიძულა კრემლი და რუსეთის ფედერაციის სამხედრო სარდლობა რეაგირება მოეხდინათ და ძალები და აქტივები გადაეგზავნათ იმ სექტორში, სადაც უკრაინის ჯარებმა შეტევა დაიწყეს.
რუსეთის ძალებმა არ ჩაატარეს აქტიური საბრძოლო მოქმედებები კურსკის რეგიონში, მაგრამ გამოიყენეს ერთობლივი შეიარაღების ინიციატივა უკრაინაზე ზეწოლის მიზნით.
კერძოდ, მტერმა ხელი შეუშალა უკრაინულ ძალებს შეეგროვებინათ ცოცხალი ძალა და მასალები მომავალი კონტრშეტევითი ოპერაციებისთვის, ამავდროულად განსაზღვრა ბრძოლის ტემპი, რომელიც მას საშუალებას აძლევდა შეენარჩუნებინა შეტევა.
„ვლადიმირ პუტინმა და რუსეთის სამხედრო სარდლობამ, სავარაუდოდ, არასწორად შეაფასეს, რომ უკრაინას არ აქვს ამ ინიციატივის ხელში ჩაგდების უნარი, ხოლო უკრაინის შესაძლებლობა, მიაღწიოს ოპერატიულ მოულოდნელობას და აიღოს ერთობლივი ინიციატივა, კითხვის ნიშნის ქვეშ აყენებს ოპერატიულ-სტრატეგიულ ვარაუდებს, რომლებიც საფუძვლად უდევს რუსეთის ამჟამინდელ შეტევაზე ძალისხმევას უკრაინაში“ - აღნიშნავენ ანალიტიკოსები.
მათი აზრით, უკრაინის შეიარაღებული ძალების ეს ოპერაცია და შემდგომი შესაძლო ტრანსსასაზღვრო შეჭრა აიძულებს რუსეთის ფედერაციას მიიღოს გადაწყვეტილება იმის შესახებ, განიხილოს თუ არა უკრაინასთან ათასკილომეტრიანი საერთაშორისო საზღვარი აქტიურ ფრონტად, რომელიც აგრესორმა ქვეყანამ უნდა დაიცვას და არა როგორც ფრონტის არააქტიური ნაწილი, როგორც ამას 2022 წლის შემოდგომიდან მიიჩნევდა.
ექსპერტები ამბობენ, რომ კრემლის პასუხმა შესაძლოა მოსთხოვოს რუს სამხედრო მეთაურებს საზღვრის თავდაცვისთვის ცოცხალი ძალისა და ლოჯისტიკური მოთხოვნების განხილვა, როგორც ომის მასშტაბური კამპანიის გეგმის ნაწილი.
ამან, თავის მხრივ, შესაძლოა, დააწესოს გრძელვადიანი შეზღუდვები ოპერაციულ დაგეგმვაში, რომელიც ოკუპანტებს აქამდე არ შექმნიათ.
როგორც ISW განმარტავს, რუსეთის დამოკიდებულებამ საერთაშორისო საზღვარის, როგორც „მძინარე ფრონტის“ მიმართ, მას ადამიანური და მატერიალური რესურსების დაგროვებისა და მოზიდვის უფრო მეტი მოქნილობა მისცა უკრაინის ტერიტორიაზე ომისთვის.
მიუხედავად იმისა, რომ მტერმა მნიშვნელოვანი რესურსი დახარჯა საზღვრის გასწვრივ ფორტიფიკაციებზე, მან არ გამოყო პირადი შემადგენლობისა და ტექნიკის საკმარისი რაოდენობა ამ ტერიტორიის დასაცავად.
