გერმანიის ფედერაციული რესპუბლიკის ყოფილი კანცლერი ვილი ბრანდტი ხელისუფლებაში მოსვლამდე ამერიკის სამხედრო დაზვერვაში (CIC) ინფორმატორად მუშაობდა და შესაბამის ანაზღაურებას იღებდა. ამის შესახებ ჟურნალი Der Spiegel ამერიკელი ისტორიკოსის ტომას ბოგჰარდტის მასალებზე დაყრდნობით იუწყება.
პუბლიკაციიდან ირკვევა, რომ ბრანდტი 1948-1952 წლებში ამერიკელებს ჯილდოს სანაცვლოდ აწვდიდა ინფორმაციას გერმანიის დემოკრატიულ რესპუბლიკაში არსებული სიტუაციის შესახებ.
მათ შორის, მომავალი კანცლერი CIC-ის ინფორმაციას აწვდიდა გერმანიის დემოკრატიულ რესპუბლიკაში მმართველი ერთიანი სოციალისტური პარტიისა და ახალგაზრდული ორგანიზაციის (FDJ) საქმიანობის შესახებ. ასევე საქსონიის ქალაქ ბაუტცენში პოლიტიკური პატიმრების, ფაბრიკების, რკინიგზისა და გერმანიის დემოკრატიულ რესპუბლიკაში განლაგებული საბჭოთა ჯარების სატელეფონო აღჭურვილობის შესახებ.
ის იღებდა ამერიკელებისთვის საინტერესო ინფორმაციას, სავარაუდოდ, გერმანიის სოციალ-დემოკრატიული პარტიის აღმოსავლეთ ბიუროდან, რომელსაც კავშირი ჰქონდა სოციალ-დემოკრატებთან საბჭოთა საოკუპაციო ზონაში და მოგვიანებით გერმანიის დემოკრატიულ რესპუბლიკაში.
როგორც Der Spiegel იუწყება, ისტორიკოს ბოგჰარდტს შესაძლებლობა ჰქონდა გაცნობოდა CIC-ის საიდუმლო მასალებს, სადაც ბრანდტი აღნიშნული იყო სარეგისტრაციო ნომრით - О-35-VIII. მომავალი კანცელრი ორასჯერ შეხვდა CIC-ის საკონტაქტო პირებს, რომლებიც მას აფასებდნენ, როგორც "ინფორმაციის საიმედო წყაროს".
ამერიკის სამხედრო დაზვერვაში ბრანდტის რეპორტები გაქრა, მაგრამ ბოგჰარდტიმ იპოვა ე.წ. საკონტროლო ჩანაწრები, სადაც ნათქვამია, საიდან მომდინარეობდა ბრანდტის შეხვედრები საკონტაქტო პირებთან და რა თემაზე იყო საუბარი ამ შეხვედრებზე. ინფორმაციისთვის ბრანდტს თავიდან აძლევდნენ სიგარეტს, შაქარს და ყავას, რომლებიც შავ ბაზარზე ფულად ფასობდა. 1950 წლიდან ის CIC-გან იღებდა ყოველთვიურ ხელფასს 250 გერმანული მარკის ოდენობთ.
ვილი ბრანდტი გერმანიის ფედერაციული რესპუბლიკის კანცლერის პოსტს 1969-1974 წლებში იკავებდა. საბჭოთა კავშირთან წარმოებული გადატვირთვის პოლიტიკისთვის ბრანდტი 1974 წელს ნობელის მშვიდობის პრემიით დაჯილდოვდა.
