„შე კაი დედმამიშვილო, თუ ასეთი მოჭარბებული იდეები გქონდა, აქამდე სად იყავი? რატომ არ მიაწოდე ეგ იდეები „ნაცების“ მთავრობას? სამაგისოდ დროც გქონდათ და შესაბამისი ცენზიც,“ - ასე ეხმაურება ეკონომიკის მეცნიერებათა დოქტორი, „თბილისის სასწავლო უნივერსიტეტის“ რექტორი, საგარეჯოს რაიონის მაჟორიტარობის კანდიდატი სოლომონ პავლიაშვილი გიორგი ქადაგიძის ე.წ. უპორტფელო სამინისტროების გაუქმების შესახებ.
„როგორ შეიძლება, სამინისტროების რეორგანიზაცია და ოპტიმიზაცია (თუმცა, ეს მსჯელობის ცალკე თემაა) ლარის დევალვაციის შეჩერების გადამწყვეტი ფაქტორი იყოს. ეს გზა არცერთ ეკონომიკურ თეორიაში არ ჯდება,“ - აცხადებს სოლომონ პავლიაშვილი და გიორგი ქადაგიძეს რამდენიმე კითხვას უსვამს:
„1.რატომ ახორციელებდა ეროვნული ბანკი ერთდროულად დოლარის ინტერვენციას და ბრუნვიდან ლარის ამოღებას. აქვე, მოკლევადიან რეფინანსირებას კომერციული ბანკების (უფრო მეტი მოცულობით) ლარის მიწოდებას ბაზარზე, რომელიც ფაქტიურად, დოლარის ინტერვენციას აზრს უკარგავდა.?
2.რატომ არ შეიმუშავა საკანონმდებლო ბაზა,რათა კომერციული ბანკები სრულად ჩამოეცილებიან არაპროფილური ბიზნესებისაგან,რომელიც ძალზე უხვადაა ჩვენს ქვეყამნაში?
3. რატომ არის ბლუმბერგში (ელექტრონული) ვაჭრობა გასაიდუმლებული და ბურუსით მოცული, რომელიც ფაქტიურად, საფუძველია ლარის კურსის ფორმირების?.
4. როდესაც 2007 წელს ეროვნლი ბანკის დასუსტება შეგნებულად მიდიოდა, ერთხელ მაინც რატომ არ დააფიქსირეთ თქვენი პოზიცია?
5. თუ იყო თქვენგან ნაბიჯები გადადგმული (ეს ღიად არ ჩანდა), რომ მთავრობასთან ერთად კორდინირებულად გემუშავათ?
6.რატომ ერთხელ მაინც არ მიანიშნეთ,რომ ეროვნული ბანკი ითავსებდა იმაზე მეტ ფუნქციას, ვიდრე ეს კონსტიტუციითა და ორგანული კანონით თავის დროზე იყო გათვალისწინებული? მაგალითად, საპენსიო სადაზღვევო, საფონდო ბირჟების და სხვა უფლებამოსილების განხორციელებას.“
პავლიაშვილის თქმითვე, ჯობია, სამინისტროების ოპტიმიზაციაზე პარლამენტმა უფრო აქტიურად იმუშაოს, რადგან ამ საკითხის გადაწყვეტა სამინისტროებსა და მთავრობას ძალიან გაუჭირდება და ნაკლებადაც მოინდომებენ. „არავინ „ხარაკირს“ არ გაიკეთებს,“ - მიიჩნევს პავლიაშილი.
ამასთან, სოლომონ პავლიაშვილი ლარის კურსზე მოქმედ ძირითად ფაქტორებსაც ასახელებს:
„1. არასწორი ფულად-საკრედტო პოლიტიკა (საქართველოს პარლამენტი, ეროვნული ბანკი). 2. არასწორი ფისკალური პოლიტიკა, სპონტანური და პოპულისტური გადაწყვეტილებები,სოციალური ხარჯების არარეალური ზრდა. გადასახადების არაპროპორციული მობილიზაცია. კულტურულ-გასართობი ღონისძიებების ზრდა. აქციზის შემოღება. ეკონომიკური ამინისტიები.რეალური სექტორის დაფინანსება - სოფლის მეურნეობა,უაზროდ გაზრდილი სახლმწიფო შპს -ეები და სხვა (საქართველოს მთავრობა). 3. ექსპორტის შემცირება.არსრულყოფილი კონკურენცია.ნაკლები ფოკუსირება კონკრეტულ სექტორზე და პროდუქციაზე სახელმწიფოს მხრიდან. (საქართველოს მთავრობა. კონკურენციის სააგენტო. მარეგულირებელი სამსახურები) 4. პრივატიზაციის შენელება.პოლიტიკური ნების სისუსტე, რეგულაციები, სავიზო რეჟიმის შემოღება.(საქართველოს მთავრობა, პარლამენტი.) 5.ინვესტიციების კლება. 6.გადმორიცხვების შემცირება, ტრანსფერები რუსეთიდან, საბერძნეთიდან და სხვა ქვეყნებიდან.(მიმდინარე ეკონომიკური კრიზისი, ემბარგო რუსეთის მიმართ და სხვა ) 7. ნდობის შემცირება ლარის მიმართ. 8. იმპორტის გაზრდილი მოცულობები.სამწუხაროა, რომ ვერ შევძელით იმპორტჩანაცვლებადი პროდუქციის წარმოება და თითქმის ყველა სფერო იმპორტზეა ჩამოკიდებული. 9. სოფლის მეურნეობის განვითარების დაბალი დონე. სამწუხაროა,რომ ვერ ვაქციეთ წარმატებულ დარგად და ისვე ბიუჯეტიდან ვაფინანსებთ.“
