ირანი 1979 წლის ისლამურ რევოლუციამდე | ფოტო

მსოფლიო 06 თებერვალი 2019, 12:15

ირანი 1979 წლის ისლამურ რევოლუციამდე | ფოტო

2019 წლის თებერვალში ირანის ისლამური რევოლუციიდან 40 წელი შესრულდა.

1979 წელს შაჰის მმართველობა ისლამისტებმა აიათოლა რუჰოლა ხომეინის ხელძღვანელობით დაამხეს.

1979 წლის ირანის ისლამურ რევოლუციამდე, ქვეყანას ათწლეულების განმავლობაში მართავდა შაჰი მოჰამედ რეზა ფეჰლევი.

მიუხედავად იმისა, რომ შაჰის მმართველობა დიქტატორულ ნიშნებს შეიცავდა, მან მოახერხა ქვეყნის ვესტერნიზაციის გზაზე დაყენება, მოდერნიზება და გარკვეულწილად კულტურული თავისუფლების მოპოვება.

შაჰის მმართველობის ჟამს, ირანის ეკონომიკა და საგანმანთლებლო შესაძლებლობები გაიზარდა. თუმცა შაჰის ავტორიტარულმა ქმედებებმა, ფუფუნებისკენ უსაზღვრო სწრაფვამ, საბოლოო ჯამში ხელი შეუწყო ქვეყანაში ისლამური რევოლუციის პროვოცირებას.

ირანის შაჰი მოჰამედ რეზა ფეჰლევი მეუღლესთან, დედოფალ ფავზიასთან და პრინცესა შაჰნაზთან ერთად, თეირანი, 1942 წელი. AP

From 1941 to 1979, Iran was ruled by King Mohammad Reza Pahlavi, the Shah.

შაჰის თეთრი სასახლე თეირანში, 1953 წელი. AP

However, even before the Islamic Revolution, the Shah's grip on power was unsteady.

These reforms included the structuring of Iran around a central Persian identity, the often brutal suppression of tribes and their laws in exchange for strong a central government, and the expansion of woman's rights.

Women were also encouraged to attend school and receive an education.

შაჰის მეუღლე, დედოფალი სორაია იტალიელ დიზაინერთან ერთად, რომი, 1953 წელი. AP

Leading the charge for westernization was the Iranian royal family. Pictured below is Empress Soraya.

დედოფალი სორაია, ბრიტანეთის პრემიერ-მინისტრი უინსტონ ჩერჩილი და შაჰი მოჰამედ რეზა ფეჰლევი, ლონდონი. AP

The Iranian royal family reciprocated and widely toured the world's capitals. Here, the Shah and his wife met with Winston Churchill in London.

ირანის ნავთობის კომპანიის სასტუმრო, AP

Here, Iranians swim in an octagonal swimming pool at the guesthouse of the Iranian National Oil Company.

თეირანი, ირანი, 1971 წელი. AP

By 1975, Reza Shah abolished Iran's multiparty system and concentrated ever-greater amounts of power in his own hands under the government-permitted Rastakhiz (Resurrection) party.