ნიკა რურუა ვერის სასაფლაოზე დაკრძალეს. მისი ცხედარი ვერის სასაფლაოს ეკლესიიდან გამოასვენეს.
ნიკა რურუას საფლავთან ლაშა ბუღაძემ, კოტე ყუბანეიშვილმა და გიგი უგულავამ გამოსამშვიდობებელი სიტყვები წარმოთქვეს.
ნიკა რურუას დაკრძალვაზე იმყოფებოდნენ საქართველოს პრეზიდენტი გიორგი მარგველაშვილი, პატრიარქის მოსაყდრე მეუფე შიო. ასევე, მისი მეგობრები, თანამებრძოლები, პოლიტიკოსები და სასულიერო პირები.
ცნობისთვის, ნიკა რურუა 4 დეკემბერს გარდაცვლილი იპოვეს. ის სავარაუდოდ, გულის შეტევით გარდაიცვალა.
ნიკა რურუა 1968 წლის 17 მარტს დაიბადა. ის 2008 წლის 10 ოქტომბრიდან – 2012 წლის 25 ოქტომბრამდე საქართველოს კულტურისა და ძეგლთა დაცვის მინისტრი. ის იყო საქართველოს მეექვსე და მეშვიდე მოწვევის პარლამენტის წევრი.
ის სწავლობდა თბილისის მე-9 მუსიკალურ და 53-ე საშუალო სკოლაში, რომლის 8 კლასის დამთავრების შემდეგ სწავლა განაგრძო თბილისის მელიტონ ბალანჩივაძის სახელობის მე-2 მუსიკალურ სასწავლებელში. მისი დასრულების შემდეგ ჩააბარა თბილისის შოთა რუსთაველის სახელობის თეატრალურ ინსტიტუტში ტელე-სარეჟისორო ფაკულტეტზე. თეატრალურ ინსტიტუტში სტუდენტობის პარალელურად იღებდა მონაწილეობას ეროვნული მოძრაობის მიერ წამოწყებულ საპროტესტო საქმიანობაში საქართველოში კომუნისტური წყობილების შეცვლისა და საქართველოსათვის სახელმწიფოებრივი დამოუკიდებლობის მისაღწევად. საქართველოს დამოუკიდებლობის მოპოვების შემდეგ როგორც მოხალისე იღებდა მონაწილეობას ქვეყნის ტერიტორიული მთლიანობისათვის ბრძოლაში, რისთვისაც დაჯილდოებულია ვახტანგ გორგასლის მესამე ხარისხის ორდენით.
1997-2001 წლებში სწავლობდა ამერიკის შეერთებულ შტატებში, ქალაქ ატლანტაში, ჯორჯიის შტატის სახელმწიფო უნივერსიტეტის სამართალმცოდნეობის სკოლაში. შეერთებულ შტატებში სტუდენტობის პერიოდში მუშაობდა ამერიკის სამოქალაქო თავისუფლებათა კავშირის (ACLU) პრაქტიკანტად. 2001 წელს მიენიჭა იურისპრუდენციის დოქტორის სამეცნიერო ხარისხი (JD).
2001 წელს რურუა დაბრუნდა საქართველოში და მუშაობას დაიწყო ევროგაერთიანების პროგრამა GEPLAC-ში (სამართლებრივი ანალიზისა და იურიდიული რჩევის ქართულ-ევროპული ცენტრი), სადაც ხელმძღვანელობდა საქართველოს სამეწარმეო სამართლის ნორმების ევროპულ სამეწარმეო სამართლის ნორმებთან ჰარმონიზაციის პროექტს. ამის პარალელურად, თანამოაზრეებთან ერთად აარსებს ყოველდღიურ გაზეთ 24 საათს სადაც მუშაობას იწყებს როგორც სამართლებრივი მიმომხილველი და ამავე გაზეთის ყოველკვირეული დამატება „სამართლის” რედაქტორი. 2003 წელს გამოუშვა ესსეებისა და სტატიების კრებული “თავისუფლების კანონი”.
