პრემიერ-მინისტრი მიიჩნევს, რომ უსამართლობაა კრიტიკის მოსმენა „ნაციონალური მოძარობის“ წარმომადგენელთა მხრიდან, რომელთა ხელისუფლებაში ყოფნის დროს მთელი სტარტეგიული ობიექტები რუსეთის ხელში აღმოჩნდა.
მთავრობის დღევანდელ სხდომაზე მან კიდევ ერთხელ განმარტა, რომ აზერბაიჯანული გაზის რუსული გაზით ჩანაცვლება არ განიხილება და ეს საკითხი პოლიტიკური ოპონენტების მხრიდან პოლიტიზებულია.
მისი თქმით, საუბარია ტექნიკური ხასიათის მოლაპარაკებებზე, რაც სახელმწიფოს ინტერესებიდან გამომდინარეობს.
„გაზპრომის“ გაზსადენი, მრავალი წელია, მიაწოდებს სომხეთს გაზს და აქედან, ტრანზიტის სანაცვლოდ, ჩვენს ქვეყანას რჩება გარკვეული ოდენობის გაზი. ვინაიდან, სომხეთს სურს გაზის მოცულობის გაზრდა, ჩვენი ქვეყანა, რა თქმა უნდა დაინტერესებულია, მეტი გაზი მიიღოს ამ გაზრდილი მოცულობიდან. რა არის აქ უჩვეულო და რა საჭიროა ამდენი აჟიოტაჟი, გაუგებარია. ეს არის ტექნიკური ხასიათის მოლაპარაკება, რომელიც ყოველწლიურად მიმდინარეობს, ჩვენი სახელმწიფოს ინტერესების დასაცავად, რომ რაც შეიძლება მეტი გაზი დარჩეს ჩვენს ქვეყანაში“, - განაცხადა პრემიერმა და აღნიშნა, რომ გარკვეული ოდენობის გაზს საქართველო იღებს „შაჰდენიზიდან“ და სამხრეთის მილსადენიდან.
მთავრობის მეთაური ბაქოში მის ვიზიტთან დაკავშირებით დასმულ კითხვებსაც გამოეხმაურა.
„ჩვენ პრეზიდენტ ალიევთან გვაქვს ძალიან თბილი მეგობრული ურთიერთობა და ასე იქნება ყოველთვის, რადგან აზერბაიჯანი ჩვენი სტრატეგიული პარტნიორია. ჩვენ გვაქვს ჩვენს მეზობელ სახელმწიფოებთან ურთერთობის უნიკალური გამოცდილება. მეგობრული ურთიერთობები გვაკავშირებს სომხეთთან, თურქეთთან და ამ ყველაფრის ფონზე ჩვენი ქვეყანა კიდევ უფრო მეტ მომხიბვლელობას იძენს, მეტი ინვესტორი ჩამოდის“, - განაცხადა პრემიერ-მინისტრმა.
ირაკლი ღარიბაშვილმა უმსხვილეს ჩინურ კომპანია POWERCHINA-სთან რამდენიმე დღის წინ გამართულ შეხვედრაზე ისაუბრა, რომელიც 108 ქვეყანაში ოპერირებს და რომლის საინვესტიციო პორტფელი რამდენიმე ათეული მილიარდი ლარია. მთავრობა მასთან მოლაპარაკებებს აწარმოებს ისეთ სტრატეგიულ პროექტებზე, როგორებიცაა ანაკლიის პორტი, რიკოთის უღელტეხლზე გასაყვანი ახალი გზა.
პრემიერმა ოპონენტებს მოუწოდა, აქცენტი ამ პროგრესზე გააკეთონ და აღნიშნა, რომ უსამართლობაა კრიტიკის მოსმენა „ნაციონალური მოძარობის“ წარმომადგენელთა მხრიდან, რომლებიც გაზსადენის გაყიდვას გეგმავდნენ და რომელთა ხელისუფლებაში ყოფნის დროს მთელი სტარტეგიული ობიექტები რუსეთის ხელში აღმოჩნდა.
